We staan er slecht voor in Hoogeveen,
bar slecht. De werkloosheid is met een dikke 13% bijna twee keer zo
hoog als in de rest van het land en het hoogste van Drenthe.
In de gemeente Hoogeveen zit in een
aantal wijken zo'n 20% van de mensen thuis omdat ze geen werk hebben.
Het gaat dan om Centrum Oost, Wolfsbos,
Krakeel, Venesluis en Zuid.
En dan hebben we het alleen maar over
mensen in de WW en Bijstand. Reken je de mensen die ziek in de WAO
zitten mee dan kom je in deze wijken al gauw op 40% van de bevolking
die thuis achter de geraniums moet zitten.
Een slechte zaak. Mensen hebben niet
alleen nauwelijks geld om hun financiële hoofd boven water te
houden, ook geestelijk krijg ze een behoorlijke klap te verwerken
wanneer ze opeens thuis zitten.
Ze voelen zich waardeloos, schamen
zich diep ook al hebben ze zelf de crisis niet veroorzaakt. Hebben
het gevoel tekort te schieten omdat ze niet meer kunt zorgen dat het
gezin kan leven zoals het dat vroeger deed. Ze kunnen niet meer
meedoen aan activiteiten waarvoor betaald moet worden. Bioscoop,
theater, een avondje uit, de sportschool, het volgen van muziekles of
een interessante cursus, het houdt allemaal op. Het maakt mensen
geestelijk dood.
Voeg daar nog bij dat mensen bij
voortduring stress en onveiligheid ervaren door de controle die
uitgaat van uitkeringsinstanties en je hebt een perfect recept
gebrouwen voor de grootst mogelijke ellende. Zeker als het gebrek aan
werk steeds langer duurt.
Mensen doen niet meer mee, trekken zich
terug uit de maatschappij. Het doet er allemaal niet meer toe. Ze
doen alsof het ze allemaal niet meer kan schelen.
En dan? Wat moet je in wijken waar 40%
van de mensen zo dreigt vast te lopen? Natuurlijk, werk gaat voor
alles. Maar mocht iedereen werken die kan werken, dan zou er voor al
die mensen maar genoeg werk zijn voor 24 uren. Er is sowieso dus te
weinig werk. Moet iedereen dan maar vrijwilligerswerk doen?
Misschien. Het zou mooi zijn wanneer mensen werk kunnen doen waarvoor
ze gewaardeerd worden. Waardoor ze hun waardigheid kunnen behouden.
Ook al is je situatie slecht, je waardigheid verliezen maakt je
situatie alleen maar slechter.
Of alle mensen een waardige
vrijwilligersbaan kunnen krijgen binnen de non-profit sector, lijkt
me de vraag. Op dit moment hebben we in Centrum Oost bv 360 mensen
zonder werk. Hoeveel van hen zouden voor vrijwilligerswerk in de
non-profit sector terecht kunnen? Vast niet allemaal. Misschien
zouden we ook eens onder goede voorwaarden bij de profit sector
kunnen kijken?
Dat mensen financieel arm worden,
daaraan zullen we de komende tijd weinig kunnen doen. Maar we kunnen
misschien met ouderwets buurtopbouw- en cursuswerk voorkomen dat
mensen ook in geestelijke armoede terecht komen. Eigenlijk zouden we
het budget van de Smederijen daarvoor moeten gebruiken. Voor
cursussen broodbakken, groente telen, koken, kleding maken,
reparaties in en om huis. Dat soort dingen. Praktisch en zinnig en
gezellig. Daar zouden de Smederijen een duidelijk en scherp beleid
op moeten maken. Geen visvlonders meer waar niemand op zit, geen
ponykampen voor meisjes die toch al ponyrijden. Nee, vorming en
ontmoeting in de ruimste zin van het woord. Actief de mensen erbij
halen. Omdat we in een echte SAMENleving niet moeten willen toestaan
dat mensen wegglijden in de ellende.
Kiezen voor geestelijke verrijking.
Omdat het kan. Ondanks alles.
Opdat we als samenleving onze
waardigheid niet verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten