Een goed wijf

Het is alweer pakweg 150 jaar geleden dat in Veenhuizen bedelaarsgestichten werden omgevormd tot strafinrichtingen.

Het was min of meer toevallig dat ze juist daar kwamen. De armoede was begin 1800 groot, de ellende ook en de Maatschappij van Weldadigheid werd opgericht om hieraan iets te doen. In 1823 sloot de Maatschappij van Weldadigheid een contract met de Nederlandse regering om 4.000 wezen, 1500 bedelaars en landlopers en 500 gezinnen op te nemen. Voor bedelaars en landlopers werd in Ommerschans in Overijssel een (straf)kolonie opgericht. Voor de te plaatsen kinderen werden in het Drentse Veenhuizen drie grote gestichten gebouwd. Gestichten die dus later gevangenissen zouden worden.

Maar tijden veranderen en crises gaan voorbij. Het enige wat echter nooit is veranderd dat zijn de gevangenissen in het met openbaar vervoer nauwelijks te bereiken Veenhuizen.

Er zitten zo'n 1000 gedetineerden in een van de meest onbereikbare oorden van het land.

Het mag duidelijk zijn dat deze 1000 gedetineerden niet allemaal uit Drenthe komen. Drenthe levert per jaar maar een paar handen vol gedetineerden.

De rest van de gedetineerden komen uit het hele land: uit Roermond, Rotterdam, Utrecht, noem maar op. Allemaal worden ze heel erg ver van hun woonplaats en van hun familie opgesloten.

Of dat erg is?

Een kortzichtige crimefighter zal roepen: Nee! Hoe meer isolement des te beter. Hoe meer straf des te meer boete. Kapot zullen ze, dat tuig.

Er is echter een probleem: de meeste van de gedetineerden komen terug in de samenleving. En die samenleving heeft maar 1 belang: gedetineerden die na het uitzitten van hun straf weer zo goed mogelijk in de samenleving meedraaien.

Want ja, ieder slachtoffer is er een teveel toch?

En iedere gedetineerde die na een paar maanden weer opgepakt moet worden kost ons als hardwerkende belastingbetalers een dikke 200 euro per dag.

Zoiets moeten we dus niet willen.

Maar voorlopig lukt het maar niet om gedetineerden na hun straf weer op de rails te krijgen. Maar liefst 75% van de gedetineerden komt terug en heeft dus blijkbaar niks positiefs opgedaan van de vorige detentieperiode.

Nou is dat ook niet onlogisch want het ontbreekt gedetineerden na de detentie vaak aan van alles de 4 W's: wonen, werk, welzijn en, jawel, wijf.

Relaties van gedetineerden komen onder grote druk te staan tijdens de detentie. Een trieste zaak. Want juist een goede stabiele relatie kan ervoor zorgen dat een gedetineerde het wel uit zijn hoofd laat om weer het verkeerde pad op te gaan. Heb je iets te verliezen dan kijk je wel uit. Een goed wijf is een prima preventie.

Maar wanneer je mensen opsluit in een uithoek van Nederland gaat het echt niet lukken met het warm houden van een relatie.

De reiskosten en reistijd zijn voor veel familieleden nu bijna niet op te brengen, want ja, er zitten maar weinig gefortuneerde witte boorden criminelen in de gevangenis.

Al met al zou het voor de meeste relaties van gedetineerden een kleine 3 uur aan reistijd schelen wanneer heel Veenhuizen werd gesloten en in Hoogeveen een goed bereikbare gevangenis kwam. Is dat nou een goed plan of een goed plan?

Die enkelband past velen

De blog over enkelbandjes voor onze politici heeft nogal wat teweeg gebracht. En terecht natuurlijk want met de onjuiste mensen op de juiste plaats kunnen we geen oorlog winnen, laat staan een land uit een economische crisis halen.

En ja, hardwerkende politici die uit welke overtuiging dan ook menen hun werk naar eer en geweten te doen zonder zich te laten leiden door persoonlijk gewin en met een open oog voor het grote geheel van de samenleving, kunnen altijd rekenen op Margiens'warme waardering.
Hierbij een aai over de bol voor al die harde werkers. Het zijn er velen en ze staan zelden in de spotlights.
Alles draait om kennis, inzet, visie en de wil om oplossingen te zoeken die zo goed mogelijk zijn voor ons land, dus niet alleen maar fijne oplossingen voor ondernemers.

En nee, Margien zal het nooit warm krijgen van mensen die juist dankzij het ontbreken van competenties een plek in ons bestuur krijgen en zo een speelbal zijn van allerhande lobby's. 
De niet-aflatende bescherming die minister Schippers biedt aan de drank, sigaretten en verzekeringsboeren geeft aan dat zij hogere goden dient dan onze volksgezondheid.
Een Schultz die ijskoud weigert de wegbebording zo aan te passen dat mensen er ook iets van snappen, domweg omdat iedere overtreding de kassa laat rinkelen.
Een Kamp die het goedkoper vindt Groningen terug aan de zee te geven....
En Teeven en Opstelten?
Zij zijn er niet om onze veiligheid te vergroten. Het blijkt echt helemaal nergens uit dat dat hun doel is.
Het enige wat wij zien is dat de burger steeds meer gecontroleerd wordt en steeds minder rechten krijgt, zogenaamd omdat dat de wereld veiliger maakt. Hoe dom ben je als je zoiets gelooft?
Dankzij deze crimefighters wandelen er straks meer mensen met enkelbandjes naar hun dwangarbeid dan er ooit aan blauw te zien zal zijn.
Kosten van een enkelbandje? Iets tussen de 50 en 70 euro.... hoezo, goedkoop?

Dankzij deze crimefighters komt er straks een private gevangenis in onze achtertuin. Heel fijn.
Zo'n private onderneming is er wel om winst te maken he....
Zeg maar: er moet een fijn verdienmodel aan vast zitten.
Iets van: veel centjes naar de o zo competente bestuurders en ondertussen de mensen die het werk moeten doen, de inrichtingswerkers en alle andere handen aan de bouten, zo beroerd mogelijk betalen tegen zo triest mogelijke arbeidsvoorwaarden.
En dan maar hopen dat deze mensen positief en gemotiveerd hun zware werk blijven doen.
Tja, liefde moet wel altijd van twee kanten komen. Ook in een private onderneming en al helemaal als het gaat om zorg en bewaking van onze gedetineerden. Het is een zware klus.

Hebben we het al over gedetineerden gehad? Natuurlijk niet. Het interesseert ons allemaal geen hol dat het gros van deze mensen een psychiatrische stoornis heeft. We duwen gewoon twee op een cel en hopen er het beste van. Alsof het beesten zijn.Of gaat het helemaal niet meer over zorg voor de zwaksten uit onze samenleving?
Want dat zijn ze wel: het  afvoerputje.
Dumpen maar?
Nog gekker maken dan ze al zijn?

Voorlopig mogen van Margien dit soort bestuurders de enkelband om.
En dat niet alleen.
Want ook al hebben ze tot nu toe geen enkel positief meetbaar resultaat binnengehaald, het zijn natuurlijk wel ONZE bestuurders.
ONZE helden.
WIJ hebben ze gekozen, vermoedelijk omdat een groot deel van ons net zo is of wil zijn als degenen die boven ons zijn gesteld.
Opportunist tot in de kist.
Die enkelband past velen van ons.

Enkelbandjes

Er wordt wel eens gezegd dat er meer criminelen buiten de gevangenis rondlopen dan erin zitten. En dat is natuurlijk helemaal waar.

In ieder geval: de criminelen die buiten de gevangenis aan de touwtjes trekken, richten aanmerkelijk veel meer schade aan dan de gemiddelde crimineel.

Tel alle emotionele en financiële schade die onze bestuurders aanrichten eens bij elkaar op en de gemiddelde crimineel is daarbij vergeleken een engel.

Er wordt op alle fronten een potje van alles gemaakt.

Paniekvoetbal zonder enige visie.

De VVD die er zelfs maar even over na durft te denken om 2400 van de 3700 medewerkers van de Dienst Justitiële Inrichtingen op straat te zetten!

Hoezo dan?

Is dat DE manier om onze penitentiare inrichtingswerkers te motiveren hun werk goed en integer te blijven doen? Een baas die zo met haar personeel om gaat kan rekenen op verzet, al dan niet onderhuids of in het geniep. En dat terwijl we juist in de gevangenis goed en gemotiveerd personeel nodig hebben.

De VVD die ijskoud beweert dat TBS-ers rustig twee jaar minder lang behandeld kunnen worden met als enige motivatie geld, geld, geld.

We kunnen veel over de TBS zeggen, maar van alles wat je met geesteszieke gedetineerden kunt doen, is de TBS nog het meest humane. Maar goed, misschien moet de VVD toch eens gaan overwegen hopeloze gevallen gewoon af te schieten.

En neem gelijk even alle andere onproductieven  mee en het komt helemaal goed.

Levert fijn centjes op, of niet dan?

En, o ja, nu we het er toch niet over hebben:

wat mij betreft mogen alle streepjespakkende, luchtproducerende bobo's per direct naar huis, compleet met enkelband.

Ook excuusmutsen als Dijksma, Bussemaker, Schultz en al die andere leeghoofdige mantelpakjes mogen graag een bandje aangemeten krijgen. Is het ooit iemand opgevallen welke zinnige opmerkingen uit hun gestifte mondjes komen? Nee, nee, nee, driewerf neen! Er komt helemaal niks zinnigs uit. Is er iemand die maar 1 diepe gedachte van de heer Opstelten kan noemen? Eentje maar?

Kamp? Iets met onderbouwing mbt Groningen?

Goed, allemaal naar huis dus. Compleet zonder netwerk. Niks geen internet. Contactverbod voor alle golfbaanconneksies.

En dan, als kers op de slagroom, natuurlijk, werk werk, werk. Schoffelen, gratis, samen met al die andere uitkeringstrekkers. Van 9 tot 5 in het plantsoen. Daar hebben we als samenleving een heel stuk meer aan. Dan gebeurt er tenminste iets. Iets positiefs, iets meetbaars, iets waarvan we opknappen. Pol Pot zou echt wonderen kunnen verrichten in Nederland. (Oeffff.... dat had ik nou niet moeten zeggen....)

En de economie dan?

Margien zegt, niet gehinderd door enige kennis van zaken: niets meer aan doen.

Zelfs de crisis in de jaren 80, toen de CDA-drankorgel Lubbers ons land poogde te besturen, is voorbij gegaan ondanks de draconische maatregelen van ons toenmalige bestuur.

Als rechtgeaarde liberaal zegt Margien: laat de markt haar werk maar doen.

Als socialist zegt Margien: maar ondertussen wel op de kleintjes letten.

Het komt goed. Maar wel even eerst alle maar dan ook alle streepjespakken en mantelpakjes een bandje aandoen. Muilkorfje mag ook.

Mensenmensen!

Een blog geschreven voor Radio Hoogeveen, Ontbijt met Politiek Geruis op 16 maart 2013. Deze uitzending werd volledig ingevuld door Bianca Behr van de SP, raadslid van het jaar 2012.

Nu wij als SP de komende tijd maar liefst 3 wethouders zullen leveren voor het College van de gemeente Hoogeveen, breken er heilzame tijden aan. En dat zult u merken aan ons Collegeprogram dat wij hier met gepaste trots presenteren.

Als Socialistische Partij willen we Hoogeveen opstuwen in de vaart der gerechtigheid.

Want, waarlijk, wij leven in duistere tijden.

Wie zijn ogen niet open heeft en nergens over praat is een dwaas, wie lacht heeft het verschrikkelijke nieuws nog niet gekregen.

Wat zijn dit voor tijden waarin we niemand meer kunnen vertrouwen, waarin het ieder voor zich is en niemand voor ons allen?

Het is waar, wij wethouders hebben gemakkelijk praten, wij hebben tenminste nog werk. Maar geloof ons, dat is louter toeval. Niets van wat wij doen geeft ons het recht het lijf vol te vreten en er maar wat op los te graaien.

Hoe kunnen wij eten en drinken terwijl we weten wat onze ouderen, zieken en werkzoekenden wordt aan gedaan? Terwijl we weten hoe extreem de controle door de overheid is, terwijl we weten hoe vreselijk uw rechten zijn ingeperkt?

En toch eten we en drinken we ook al kunnen we weinig doen maar we weten zeker dat de graaiers, dankzij ons, een heel stuk minder rustig op hun plek zaten en zullen zitten.

Nee, de SP is niet sterk. Wij stonden vrijwel alleen bij Bethesda en bij de Grittenborgh. Toch wisten wij ons altijd door u gedragen.

Soms leek het alsof er alleen maar onrecht was en u met geen stok tot opstand te bewegen was. Soms leek het alsof onze gezichten alleen maar zuur konden kijken door onze woede om alle laagheid. Soms overschreeuwden wij onszelf zo dat u wel doof moest worden. En ja, wij die van Hoogeveen een vriendelijke woonplaats wilden maken, waren in het vuur van de strijd zelf niet altijd even vriendelijk.

Maar toch, onze strijd bleef niet onopgemerkt en de vele stemmen uit Hoogeveen hebben onze partij danig versterkt.

Ondanks dat veel mensen vinden dat er van de overheid niks meer te verwachten valt en het zover gekomen is dat alleen de mens nog een helper kan zijn van een mens, hebben jullie aan ons gedacht met welwillendheid.

Voorwaarts, Hoogeveen, voorwaarts wat ons sterk maakt is de daad!

Met trots presenteren wij u ons collegeprogram:

1- Stenen kun je niet eten maar cultuur verheft het volk. Het Podium en Scala blijven. Muziek, theater en volkszang in buurthuizen en op straat.

Na een week van troost'loos sloven
Trekt naar buiten met gezang!

2- Volkstuinen komen er in iedere wijk ter bevordering van binding met de natuur en eigen kracht:
Zagen wij de zonne schijnen
Over bloemen, over gras
Konden wij toch nooit geloven
Dat dit waarlijk 't onze was

3- Nu door slechte werkomstandigheden het drankgebruik onder arbeiders sterk is toegenomen wordt iedere geheelonthouder herkenbaar aan een blauwe knoop. Ook al zijn alle arbeiders gelijk, zij zijn iets meer gelijk dan anderen. Geen gekruip, geen gezuip!

4- Kennis verheft het volk: in Hoogeveen wordt het algemeen plat Oveens volledig afgeschaft. Plat Oveens staat de kennis van algemeen beschaafd Nederlands in de weg en daarmee ook kennis. Een kwalijke zaak want kennis is macht.

5- En, natuurlijk, werk werk werk!

Al met al een mooi collegeprogram: door de mens, voor de mens. Een teken van hoop.

Want waarlijk, wij leven in duistere tijden.

Was getekend,

UW wethouders.

Drijvende dikkerdjes

Hij droomt er wel eens van, onze wethouder Klaas Smid. Wethouder voor Sport.

Wat zou hij het graag zien: alle raadsleden in korte broek aan het sporten.

Een vogelnestje door Henk Reinders, een flitsende flic flac door Ellen van Heugten, Mevrouw Bouius op keep bij handbal, Hendrikus Loofs' wapperende manen terwijl hij soepeltjes de horden neemt.

Hij droomt er wel eens van.

Helaas zijn dromen meestal bedrog en tegen Henk Reinders zei wethouders Smid afgelopen donderdag dat hij niet verwachtte de heer Reinders ooit in beweging te zullen krijgen.

Het ging namelijk over sportstimulering. Dat sport in de gemeente Hoogeveen gestimuleerd wordt is prachtig. Van bewegen knap je namelijk op. Of je er slank van gaat worden is nog maar de vraag maar je krijgt er vrienden door, het is ontspannend, rug- schouder en nek-klachten verdwijnen als sneeuw voor de zon en het is door de bank genomen heel gezellig.

Iets meer dan 18.000 mensen, jong en oud hebben meegedaan aan de sportstimuleringsactiviteiten.

Veel mensen dus. Echt een succes.

Maar, de mensen die het echt nodig hebben, komen niet. Arme mensen komen niet, dikke mensen ook niet en ouderen komen pas in de benen na een hartaanval of nadat er diabetes is geconstateerd. Ze zijn niet tot bewegen te krijgen.

Maar wel tot eten.

Ongebreideld wordt frisdrank, vruchtensap en chips naar binnen geschoven. 1 kroket is niet genoeg. Het moeten er minimaal twee zijn. Er gaan per dag veel meer calorieën in dan we ooit kunnen verbranden.

Maar liefst 50 % van de Hoogeveense volwassenen is te dik. Het waggelt op zaterdag allemaal door de Hoofdstraat. Een blik in het zwembad tijdens de zwemlessen leert dat het zwembad vol zit met veelal drijvende dikkerdjes.

En dat is erg.

Mensen die te dik zijn kosten de samenleving niet alleen handen vol geld omdat ze vaak diabetes krijgen en problemen met rug en knieën, ze voelen zich ook slecht, zijn vaker depressief, voelen zich eenzaam en doen een groot beroep doen op de zorg.

Zoiets moeten we niet willen. En al helemaal niet voor onze kinderen.

Goed voorbeeld doet goed volgen, wordt wel eens gezegd. Helaas is dat voorbeeld voor de meeste kinderen er niet. Er wordt schrikbarend slecht en ongezond gegeten en maar 16 % van de Hoogeveense volwassenen doet iets aan sport.

Er valt hier nog een hele slag te halen.

Maar....

zolang er op het MBO niet meer wordt gesport,

zo lang er geen vakkrachten voor gym zijn op de basisschool,

zolang ouders niet beseffen dat light drankjes niet gezond zijn,

dat het niet normaal is om je kind red bull of andere stimulerende drankjes mee naar school te geven,

zolang scholen ijskoud snacks en snoep verkopen,

zolang scholen niet gewoon thee zonder suiker aanbieden tijdens de pauzes,

zolang je op een basisschool geen project over gezonde voeding op school kunt geven zonder dat ouders kwaad worden omdat ze zelf wel even zullen bepalen wat ze thuis willen eten,

zolang de voedingsindustrie grof geld wil verdienen aan eten dat aantoonbaar te zoet te zout en te vet is

zo lang kunnen we sporten tot we erbij neer vallen, maar bewegen tot Hoogeveners een ons wegen lijkt een illusie.