Flitsen tot in de gloria: Hollandscheveld

Margien is een slak. In het diepst van haar oppervlakkige gedachten. Geen punt en geen probleem.

Met haar slakkenhuisje cruiset ze door de Drentse dreven en ze heeft, o wonder, maar zelden een boete gescoord.

Veel anderen echter wel en daar heeft Margien meestal niet zoveel moeite mee.

Keihard scheuren door de bebouwde kom vind Margien levensgevaarlijk, asociaal en strafwaardig.

En Margien vindt dat mensen zich, zelfs in Hollandscheveld, aan snelheidsregels horen te houden.

Maaaaarrrrrrr..... deze ochtend vloog de koffie Margien spontaan in het verkeerde keelgat.

Het Dagblad van het Noorden kwam met het verhaal van de Elimse held Willem van Dalen.

Willem had te hard langs de flitspaal bij Beatrixoord gereden. Helemaal fout natuurlijk, hij gaf het ruiterlijk toe. Maar Willem is vermoedelijk de eerste geweest die tegen de boete in bezwaar is gegaan omdat de situatie zoals hij bij Beatrixoord was geregeld niet klopte.

Willem kwam naar het gerecht, hij zag en overwon.

Probleem was namelijk dat volgens Willen nergens zichtbaar was dat de maximum snelheid van 60 km/u was beëindigd. Vanuit de richting Slagharen bezien, ontbrak dat verkeersbord. Maar de boete ging wel uit van een toegestane snelheid van 50 km/u.

De kantonrechter in Assen gaf Willem gelijk en zo kreeg hij uiteindelijk zijn geld terug. Inclusief reiskosten nog wel.

Mocht nu echter heel Hoogeveen, Hollandscheveld en Elim denken dat we weer lekker langs Beatrixoord kunnen scheuren, dan mogen ze dat natuurlijk doen maar de wegbeheerder is ook niet helemaal van gisteren. De situatie is inmiddels keurig aangepast, compleet met een fijn nieuw bord. Maar dat bord heeft er drie jaar lang niet gestaan en wel van

oktober 2010 tot oktober dit jaar.

De paal bij Beatrixoord mag bogen op een roemrijke historie. Nadat ze tot twee maal toe werd opgeblazen in 2007 en 2009 kwam ze begin 2012 weer in het nieuws omdat het in de gemeente Hoogeveen met stip de best scorende flitspaal is toppaaltje

In 2011 scoorde de paal maar liefst € 530.000 voor de schatkist. En dat allemaal, naar het zich laat aanzien, op onjuiste gronden.

Mochten er echter mensen zijn die nu denken dat ook zij hun boetegeld teruggestort kunnen zien op hun rekening dan kunnen ze daar vermoedelijk lang op wachten. Waar onze overheid haar burgers bijna tot in het graf op de hielen zit om geld te vorderen, lijkt het erop dat de burger geen geld terug kan vorderen wanneer de overheid een fout heeft gemaakt.

Flitsboetes kunnen namelijk alleen binnen de geldende bezwaartermijn van zes weken worden aangevochten. Doet men dat niet dan is de claim, volgens de wet Mulder   onherroepelijk geworden. Maar wie weet zou het voor een groep gedupeerden interessant om eens verder dan de wet Mulder te kijken. De overheid hoort tenslotte toch een betrouwbare overheid te zijn, eentje die zich, net als de burger aan de wet houdt.

Overigens heeft deze paal nog nooit dat gedaan wat ze had moeten doen: http://www.regiohoogeveen.nl/news/19801/D66:-flitspaal-H%27veld-schiet-doel-voorbij.html snelheid verlagen én luchtkwaliteit verhogen en geluidsoverlast en roetuitstoot verlagen.  Maar misschien is dat allemaal niet zo belangrijk.

Rebirthing

Prachtig was het, in 1848. Toen liberalen nog liberaal waren. Toen hun uitgangspunten nog vrijheid, eigen verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid, gelijkwaardigheid en, jawel, sociale rechtvaardigheid waren. Het was een roerige tijd waarin mensen meer en meer in opstand kwamen tegen de manier waarop ze economisch werden arm gehouden en uitgebuit. Het was een tijd waarin de gegoede burgerij ingreep en wilde dat de burger meer invloed had op het bestuur en vandaar dat er een grondwet kwam die ervoor heeft gezorgd dat onze democratie er nu uitziet zoals ze eruit ziet. Geweldig was het toen de liberaal Thorbecke in 1848 kwam met de eerste echte Nederlandse Grondwet die als bedoeling had de burger zoveel mogelijk te beschermen tegen de overheid. een Grondwet met als leidend beginsel dat de staat zich zo veel mogelijk moest onthouden van ingrijpen in het economische en maatschappelijke leven. en eigendom moest beter beschermd moest worden tegen onteigening.

Progressief als de liberalen waren hebben we aan hen te danken dat er vrijheid van onderwijs, drukpers, vereniging en vergadering is. Verder hebben we aan de liberalen nog te danken dat Vrouwenkiesrecht in Grondwet 1922, het verbod op kinderarbeid en de Leerplichtwet 1901 Those were the days zullen we maar zeggen.

Hoe anders is het nu. Vrijheid is er nog slechts voor mensen met een hoog inkomen. Eigen verantwoordelijkheid is verworden tot zoek het effe lekker zelf uit. Verdraagzaamheid is er alleen voor “ons soort mensen” . Buitenlanders, armen, chronisch zieken, geestelijk zieken, ouderen en andere onproductieven wordt niet alleen de toegang tot het recht ontnomen ook worden ze financieel uitgekleed tot op het bot. Gelijkwaardigheid is de farce van de eeuw. Voor jongeren met niet al te rijke ouders dreigt een gang naar de universiteit onbetaalbaar te worden en over sociale rechtvaardigheid wil Margien het eigenlijk niet hebben maar het moet wel even.

Wat is er eigenlijk sociaal rechtvaardig aan wanneer mensen onbetaald werk moeten doen dat eigenlijk betaald had moeten worden?

Wat gaat er gebeuren met bedrijven als Bethesda, het Jannes en de Kringloopwinkel wanneer daar niet zoveel onbetaalde krachten rondlopen die werk doen wat gewoon betaald hoort te worden? Hoeveel leveren deze mensen Bethesda, het Jannes en de Kringloop in harde euri wel niet op? Betaal die mensen. Iets minder geld naar het management, iets meer naar de plekken waar het echte werk gedaan wordt en zie, een deel van de werkloosheid is weg. Kijk, dat is werk,werk,werk. Dat geeft mensen een gevoel van eigenwaarde. Verplicht gratis werk doen dat niet.

Maar goed, die liberalen dus. Ze hebben het woonakkoord erdoor gejast samen met de PvdA (sterkste schouders, zwaarste lasten en goede en betaalbare woningen voor iedereen) D66 ( beloon prestatie en deel de welvaart, vertrouw op eigen kracht ) ChristenUnie en SGP stemden voor.

Vrijwel iedere econoom is van mening dat dit akkoord een draak der draken is. Maar de liberalen (dus ook PvdA) vinden het verantwoord een greep in de kas te doen van de woningbouwcorporaties. 1,7 miljard zal worden weggehaald voor de schatkist om daarmee, hoe onliberaal, falende bedrijven als banken en verzekeraars overeind te houden, want, ja, too big too fail he....

De huurders betalen de hoofdprijs. Een huurverhoging van 2% boven de inflatie. Volgens onze warmhartige liberalen zullen mensen hiervoor gecompenseerd worden door de huurtoeslag maar zij weten best dat de huurtoeslag nog slechts weggelegd is voor een miniem groepje huurders en dat, zodra mensen iets gaan verdienen de huur behoorlijk aan gaat tikken. Zij weten ook best dat mensen door de huurtoeslag altijd slechts gedeeltelijk gecompenseerd worden. De armen in Nederland hebben geen nagel meer over om hun kont mee te krabben. Sterker en socialer willen we het niet maken.

Lage middeninkomens van 1700 euro netto betalen straks de hoofdprijs. Ze zijn te arm om door te stromen naar een koophuis. Arbeidscontracten zijn dermate onzeker dat het kopen van een huis een grote gok is en hypotheken zijn nauwelijks te krijgen. Deze mensen worden op het altaar van de marktwerking als lammeren naar de slachtbank gebracht. Ook zij worden werkende armen.

Gaan we in gedachten terug naar 1848 dan zien we dat er nauwelijks iets veranderd is.

In de periode tot 1848 waren er bij voortduring voedseloproeren. Mensen konden geen kant meer op. MacClean schrijft hierover in zijn boek “Arbeidsconflicten in Nederland”:

“De aanhoudende crisis vorm,de steeds meer een bedreiging voor de openbare orde en veiligheid.

Als gevolg van de crisis boden veel werkzoekenden zich voor extreem lage lonen bij de bazen aan. dit tot de ergernis van veel werkenden die nu getroffen werden door plotselinge en vaak drastische loonsverlagingen of simpelweg vervangen werden door goedkopere arbeidskrachten. Zo kwam het bij de uitvoering van grote werkprojecten regelmatig tot conflicten, waarbij militairen herhaaldelijk de sterke arm moesten lenen”.

Er is dus weinig nieuws onder de zon.

Maar er is wel hoop.

Juist door alle ellende waarin mensen verkeerden zijn ze in opstand gekomen, hebben ze zich verenigd in arbeidersbewegingen en is er langzaam maar zeker een maatschappij opgebouwd waarin mensen als mens werden gezien en niet als wezens die slechts in staat waren te produceren en consumeren. Mensen zijn namelijk veel meer dan dat.

Er is nog meer hoop.

Vooral als we zo rond de kerstdagen eens stil staan bij het kind.

Een kind is ons geboren.

Zo'n kind waar je stil van wordt.

Een kind dat is zoals het is.

Is het blij dan is het blij. Is het boos dan is het boos.

Je weet precies wat je eraan hebt.

Een kind heeft weinig verrassingen in petto, afgezien van het eerste lachje natuurlijk.

Zijn wat je bent.

En kijk, daarom gaat het nou: Zijn wat je bent.

Margien kan in alle redelijkheid maar weinig inbrengen tegen de uitgangspunten van de liberalen: Vrijheid, eigen verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid, gelijkwaardigheid en sociale rechtvaardigheid .

Wat is er tegen de uitgangspunten van de PvdA? Zorg voor de zwakkeren, werk voor iedereen

de sterkste schouders de zwaarste lasten, elk kind gelijke kansen, goed onderwijs, betaalbaar en goed wonen, gelijke behandeling van iedere burger en duurzaamheid.

Zelfs met de uitgangspunten van onze Christen Democraten kan Margien uit de voeten: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, solidariteit en publieke gerechtigheid.

De ellende is dat we van al die prachtige uitgangspunten niks meer terug lijken te vinden in de huidige politiek. Alles lijkt onderworpen te zijn aan het geloof in de marktwerking. Natuurlijk, marktwerking is niet in principe slecht, maar het brengt het slechtste in de mens naar boven. Bouwen we tegen die uitwassen garanties in, wie weet, wordt het dan nog iets met ons land. Beter, fatsoenlijke en socialer.

Alles wat weerloos is lijkt tegenwoordig waardeloos.

Kijk dan naar het kind en besef: vrijwel alle partijen moeten een complete rebirthing ondergaan om dat te worden wat ze zijn. Zo krijgen we de zaak weer in balans en krijg de blonde Leider een stuk minder kans.

Biomassa broeit onder de pet

We kunnen maar beter blij zijn met een partij als Gemeente Belangen.

Deze week kondigde Gemeente Belangen aan dat ze vragen zou gaan stellen in de gemeenteraad over de voortgang van de biomassacentrale.

Niets te vroeg.

We hebben al ongeveer een jaar niks meer gehoord over dit project en het is een rare zaak dat andere partijen niet eerder aan de bel hebben getrokken. Of vindt hierover veel overleg plaats buiten het zichtveld van de burger? Wat er ook gebeurt, wij als burgers merken nergens wat van.

Probleem is namelijk dat de Vereniging van Eigenaren van Valkenstede graag wil weten waar ze aan toe is met betrekking tot het biomassaverhaal. Moet ze haar ketelpark wel of niet aanpassen.?Een concrete en terechte vraag. Maar de gemeente hult zich in een oorverdovend stilzwijgen. De Vereniging van Eigenaren wacht alweer bijna een half jaar op antwoord. Het is tijd om Hoogeveen voor te dragen als slechtst communicerende gemeente!

Als burger hebben we het idee dat het hele biomassagebeuren is afgeblazen. Misschien heeft B&W geluisterd naar Margien die in haar column onderbouwd heeft dat een biomassacentrale helemaal niet zo veel oplevert voor het milieu maar vooral veel oplevert voor duurzame durfondernemers. [url=http://margiendestemuitdemarge.blogspot.nl/2013_04_01_archive.html] Margien [/url]

Of misschien is er van alles aan de hand met betrekking tot de deelnemende partners in het biomassafeestje. Een van de partners, de Rendo, is namelijk in een kwaad daglicht komen te staan. Dankzij frauderende directieleden is de Rendo 27 miljoen euro lichter geworden. Iets wat zomaar kon gebeuren onder het laks te noemen toezicht wat door de gemeentes is uitgeoefend. De aandeelhoudende gemeentes hadden een te grote afstand van de werkvloer, waren te goed van vertrouwen en schoten in hun rol als waakhond te kort. Ook van de aandeelhouders mocht een kritischer houding worden verwacht. [url=Rendo ] DVHN [/url] Wezenlijk kun je stellen dat de gemeentes niet genoeg in huis hadden om te controleren. Maar, natuurlijk, ZIJ waren niet crimineel. Zij waren de slachtoffers die willens en wetens zijn opgelicht door de Rendoheren. In theorie mogen we hopen dat de verdonkeremaande 27 miljoen weer terugbetaald zal worden, de praktijk zal vermoedelijk anders uitwijzen.

Wil Hoogeveen nog wel met zo'n dubieuze partner in zee gaan?

Tot Margiens verbijstering werd er de afgelopen raadsvergadering over van alles gepraat maar niet over de vragen van Gemeente Belangen.

Blijkbaar heeft het Presidium hier een streep door gehaald.

Wat ter wereld kan er aan de hand zijn?

Het Presidium is het dagelijks bestuur van de gemeenteraad. Alle fracties zijn erin vertegenwoordigd behalve de kleinere fracties. Die hebben samen 1 vertegenwoordiger, de heer Cees Slottje. Het Presidium hoort zich met wat formele zaken bezig te houden als het vaststellen van conceptagenda's voor de raad, ze plant de vergaderingen, regelt werkbezoeken enzovoort.

Maar blijkbaar heeft dit Presidium zichzelf ook de vrijheid gegeven de vragen van Gemeente Belangen niet aan de orde te laten komen in de raad. Waarom? Moet er van alles onder de pet worden gehouden? Heeft de Hoogeveense burger geen recht op het hele verhaal?

Ennuh.... is het niet raar dat dit Presidium gewoon lak heeft aan de Gemeentewet?

Volgens artikel 155 van de Gemeentewet heeft elk raadslid het recht om een mondelinge of schriftelijke vraag aan het college of de burgemeester te stellen. Dat is dus een individueel recht dat niemand in mag perken. Het Presidium niet, de raad niet en een fractievoorzitter niet.

Het Presidium is in dezen vermoedelijk behoorlijk fout bezig geweest. Er valt wel; wat uit te leggen.

Hier moeten maatregelen getroffen worden.

Maatregelen in ons aller belang.

“Op grond van artikel 155, eerste lid, van de Gemeentewet komt aan individuele leden het recht toe mondelinge vragen te stellen aan het college of de burgemeester. Dualisering veronderstelt versterking van de vertegenwoordigende en controlerende functie van de raadsleden. Hiervoor dienen ook individuele raadsleden en kleine fracties te beschikken over adequate instrumenten. Voor een effectief gebruik van deze instrumenten is het wenselijk dat ook het individuele raadslid zonder belemmeringen toegang tot het gebruik daarvan heeft”.

Waterpijpje? Of liever een luchtballon?

Of het anders gaat worden na de gemeenteraadsverkiezingen in 2014?

Vast wel. Maar beter?

Margien houdt haar hart vast.

Voorlopig lijkt het enige mooie het nieuwe watertappunt dat met behulp van de organisatie Join the Pipe in de Hoofdstraat geplaatst wordt voor het luttele bedrag van 7500 euro., Als gevolg van de plaatsing van deze waterpijp zal niet alleen de Hoofdstraat vollopen met toeristen maar ook gaat een deel van de opbrengst van de waterpijp naar drinkwaterprojecten in het buitenland. Heel prachtig allemaal.

Zolang er nog geen pijp in de Hoofdstraat is, lurkt Margien nog maar eens aan haar eigen pijpje.

Al lurkende krijgt ze visioenen over hoe het Hoogeveense politieke landschap eruit zal zien na de verkiezingen op 19 maart.

Zijn er eigenlijk nog burgers in Hoogeveen die vertrouwen hebben in de Hoogeveense politiek?

Hebben ze het gevoel dat er mensen in de raad zitten die ter zake kundig zijn of zullen we ook in 2014 geconfronteerd worden met raadsleden die a la Henk-het-is-oorlog-Reinders te pas en te onpas roepen: Werk,werk,werk! Terwijl ze weten dat de gemeente nauwelijks bij machte is om iets te doen aan het creëren van daadwerkelijke arbeid? Nee, Henk-werk-werk-werk-Reinders denkt nog steeds dat je als gemeente werk maakt door middels social return bij aanbestedingen van werkgevers te verwachten dat ze in plaats van reguliere werknemers uitkeringsgerechtigden aannemen. Tja, zoiets is geen werk maken maar verdringing. Henk-het-is-oorlog-Reinders begrijpt daar niks van. Maar het klinkt goed, als een hol vat voor de bühne, dat wel.

Hoe hard moet Henk-het-is-oorlog-Reinders straks wel niet schreeuwen wanneer ijskoud ons ziekenhuis wordt geminimaliseerd tot eerste hulp post?

Margien moet van de gedachte alleen al even fors aan de pijp trekken.

Dat het CDA bij de gemeenteraadsverkiezingen gaat voor raadsleden met kwaliteit spreekt voor zich. Maar stel dat het CDA veel stemmen gaat krijgen en twee wethouders mag leveren dan wordt dus Hetty Bouius de fractievoorzitter. Is dat een worst-case-scenario of een ramp? Op grond van welke kerncompetenties is dit totale nietszeggende immer kreunende en steunende raadslid zo hoog op de lijst gekomen? Nee, het is een absolute luchtballon en Margien hoopt dan ook dat de kiezers in Hoogeveen deze ballon snel doorprikken.

Dan schuiven we even door naar een andere ballon. Gemeente Belangen. Heeft iemand ooit de toegevoegde waarde van deze partij kunnen ontdekken? Onder de bezielende leiding van Jan-ik-ben-niet-populistisch-Steenbergen kwamen ze met een motie om maar even een half miljoen extra aan bezuinigingen op het bordje van de Tamboer en de bibliotheek neer te leggen om zo de bezuinigingen op de sport te niet te doen. Het voorstel bleek dermate geniaal en goed onderbouwd dat helemaal niemand in de raad iets begreep van het hoe en waarom van dit voorstel en Margien had zelfs even het idee dat Jan Steenbergen zichzelf niet eens begreep. Nee, met dit soort partijen kunnen we de oorlog winnen. Had Gemeente Belangen voorgesteld om eens te onderzoeken of de verhoging van de sporttarieven niet beter trapsgewijs ingevoerd kon worden, dan had Gemeentebelangen inderdaad een nuttige bijdrage geleverd. Waarom vraagt GB niet of en waarom de Hoogeveense burger de topsport zo vorstelijk moet subsidiëren ten koste van de breedtesport? Het gemakkelijke gebrul van Gemeente Belangen gaat al jarenlang nergens over.

Luchtballonnen maken de politiek volledig ongeloofwaardig.

Gaan de luchtballonnen ervoor zorgen dat alle geloof in de politiek op 19 maart is verdwenen en niemand gaat stemmen? Of gaan mensen uit pure woede maar stemmen op een populistische partij als Gemeentebelangen? Gaat de SP exploderen? En zal dan alles beter worden? Of gaat het juist met een grote groep nieuwe SP raadsleden helemaal niet beter in Hoogeveen omdat ze faliekant tegen vernieuwing en modernisering lijken te zijn?

Margien houdt haar hart vast. 

En neemt nog een lurkje. 

Zo'n waterpijp in de Hoofdstraat.

Dat is fijn!

Schoolreisjeswaanzin

Schoolreisjeswaanzin

Prachtig is dat, van die uitwisselingsprogramma's voor de Europese middelbare scholieren.

En vreselijk nuttig ook.

Alleen is het de vraag voor wie het nuttig is en wat er concreet gedaan gaat worden met al die meetbaar bereikte nuttigheid.

En, naast positief nut hebben de reisjes ook een negatief effect. Of, nou ja, negatief effect mogen we natuurlijk niet zeggen. Want we zijn natuurlijk allemaal blij en gelukkig met elkaar als een grote Europese familie.

Maar is dit allemaal wel zo?

Al in de jaren 50 van de vorige eeuw waren er schoolreisjes. Het doel daarvan was vrij helder:

Stadskinderen werden in aanraking gebracht met de natuur en het andere doel was kinderen uit armere gezinnen ook een uitstapje te laten maken naar plekken waar het gezin normaal niet genoeg geld voor had.

Inmiddels zijn we een heel eind verder. Stadskinderen weten nu helemaal niet meer dat de vla uit de koe komt en met 400.000 kinderen die op moeten groeien in armoede is het hek natuurlijk ook aardig van de dam.

Toch worden de bovenstaande doelen voor schoolreisjes nog maar zelden genoemd.

Nee, het gaat nu allemaal om de gezelligheid, de zogenaamde sociale en emotionele vorming, die kinderen blijkbaar nergens zo goed kunnen opdoen als tijdens een schoolreisje. En daarom mag een reisje nu ook gewoon leuk zijn. Vervolgens breken leerkrachten zich het hoofd om iedere keer weer iets bijzonders te verzinnen. Een dagje hei is tenslotte levensgevaarlijk met al die kronkelende slangen daar. Nee, pretparken en semi-educatieve centra als Nemo zijn nu helemaal hot.

Maar het kan allemaal nog veel hotter. De scholen van het voorgezet onderwijs weten van gekkigheid niet wat ze moeten doen om nieuwe leerlingen binnen te slepen. Rome? Barcelona? Duitsland? Polen? Londen? Het kan allemaal en het is vreselijk nuttig. Vooral omdat we nu lid van 1 groot Europa zijn en niks zo nuttig is als het kennismaken met dat grote Europa.

Dat Europa gewoon om de hoek ligt, wil niemand weten. Maar in Hoogeveen wonen Polen, Bulgaren, Roemenen, Italianen en allerlei andere mensen, met allerhande culturen, die we zelfs nog nooit gesproken hebben. Sterker nog: Polen zijn pas cool wanneer we er op een duurbetaalde schoolreis heen gaan. Italianen zijn pas boeiend als we eerst een dag in de bus hebben geboemeld.

Europa gaat het helemaal worden.

En dat niet alleen: de reisjes door Europa zijn onontbeerlijk voor de vorming van de Hoogeveense jongere. In het persbericht over de Drentse docenten die naar Italie vertrekken http://www.regiohoogeveen.nl/news/26010/Drentse-docenten-naar-Italie.html wordt zelfs gesteld dat in de 14 dagen dat de uitgewisselde jongeren met elkaar in aanraking zijn geweest, ze hun zelfvertrouwen en sociale vaardigheden zo hebben ontwikkeld dat ze daar in hun latere loopbaan nog veel aan zullen hebben...... Gelooft u het?

En hoe zit het dan met de kinderen die niet mee gaan?

Zijn en blijven dat zielige stumpers?

Is het verre Europa alleen maar te bereiken voor kinderen van wie de ouders over voldoende geld beschikken? Of sluiten we arme kinderen willens en wetens uit?

Heel mooi allemaal, maar het moet natuurlijk wel allemaal betaald worden. Met name nu de inkomens van ouders met opgroeiende kinderen meer en meer onder druk komen te staan, is het de vraag of het nog verantwoord is een groot gat in het gezinsbudget te slaan voor iets wat ondanks de verplicht te schrijven “reflecties” natuurlijk alleen maar een gezellig uitje is.

Uit een onderzoek van Een Vandaag is gebleken dat maar liefst driekwart van de ouders (78%) druk ervaart om de portemonnee te trekken voor schooluitjes. De vrijwillige financiële bijdrage voor excursies, kampen en reisjes zien zij als een verplichting, omdat hun kind anders niet mee mag.

De helft (46%) van de ondervraagde ouders heeft wel eens tegen hun zin in betaald voor een schooluitje, om te voorkomen dat hun kind buiten de boot viel; één op de acht heeft wel eens geweigerd te betalen. Een kwart (25%) van de ouders uit het onderzoek betaalt dit schooljaar meer dan 200 euro per kind voor door school georganiseerde tripjes.

Afgezien van de leut is het rendement nauwelijks meetbaar. Van degenen die wel eens op zo’n buitenlandtrip gingen vond slechts de helft (52%) dit echt leerzaam; de rest stak er niets of slechts een beetje van op. 

Ondanks het feit dat de werkloosheid in Hoogeveen zo rond de 15% ligt en er zelfs wijken zijn waar maar liefst bijna 20% van de beroepsbevolking onvrijwillig thuis zit, lijkt het alsof de crisis nog steeds maar niet tot de onderwijshoofden wil doordringen. Het onderwijs trekt zich weinig aan van de afgenomen financiële draagkracht van ouders.

Ouders laten ze krom liggen voor de vrijwillige ouderbijdrage.

Het mooie van die bijdrage is echter dat die volgens een code van de Vereniging Openbaar Onderwijs ook echt vrijwillig is en niet tot uitsluiting mag leiden. Kijk, dat schept perspectieven.

Nog interessanter wordt het als we naar de leerplichtwet kijken. Leerplichtwet

Een schoolreisje waarvoor je als ouder financieel moet bijdragen kan nooit verplicht zijn. En zodra een schoolreisje educatief is dan mag de school deelname wel verplichten, maar er geen bijdrage voor vragen! Nu veel scholen zich zo op de borst slaan wegens het educatief gehalte van hun reisjes zouden dus alle uitwisselingen gratis horen te zijn.

Of niet dan?

En, natuurlijk, leuke dingen doen met school moet natuurlijk nooit verboden worden. Daar gaat het niet om. Maar er horen geen kinderen te worden uitgesloten. Het kan dan ook prima op de Dwingelse heide of op de Falieberg of tijdens een barbecue met disco na.

En zie, er kwam een licht uit het oosten....

In het begin was de Weide woest en ledig. Een enkele koe liep er rond een enkel schaap blaatte. De wind ruiste door het riet en zie, het was goed.

Maar Hoogeveen rukte op in de vaart der natiën, er kwamen huizen, hofjes , doorsteekjes, fietspaden een winkelcentrum en natuurlijk licht, veel straatlantaarns want de nieuwe Weide mocht gezien worden, het was best aardig.

En toen, op een dag kwam er een wethouder uit het oosten en zie, hij zag en dacht: dit is niet goed meer. Dit kan beter. Deze wijk staat veel teveel in het licht en zoiets is niet alleen niet duurzaam maar vooral erg duur. Het licht moet uit. En daarom sturen we alle brave burgers van de Weide een folder met daarop de slogan: Mag het licht aan?

Kijk...... dat zijn dan van die momenten waarbij bij de gemiddelde burger iets van kortsluiting ontstaat. Moet het licht nou aan of uit?

En waar moet het aan?

Moet het licht aan voor de mensen voor wie het het meest onveilig is in de donkere nacht?

Nee hoor.... de doorgaande wegen worden mooi verlicht voor langsscheurende auto's want ja, automobilisten voelen zich natuurlijk erg onveilig 's nachts, in hun lekker verwarmde bolides. Of zou dat wel wat mee vallen?

Neeeee, dan oma Jantje. Die durft straks haar hond niet meer uit te laten. Ze ziet geen hand meer voor ogen laat staan dat ze de weg terug kan vinden zonder haar benen in het donker te breken.

Neeeeee het komt allemaal goed. Ook het jongerenprobleem is in de Weide met deze geweldige maatregel zo opgelost. Hoeveel beschonken jongeren zullen ooit de weg terug naar huis kunnen vinden in de lege donkerte van de woeste Weide? Inderdaad een perfect plan. Dit soort wethouders hadden we eerder moeten hebben!

Maar goed, alle inwoners van de Weide kregen de uitnodiging voor een bijeenkomst over de verlichting. Opa Benjamins was er ook. Hij had gedacht dat de gemeente een flinke zaal had afgehuurd voor de hele bevolking van de Weide maar nee hoor.... de Arena was bepaald niet afgehuurd. Blijkbaar had de wethouder de opkomst goed ingeschat. Naast opa Benjamins waren er vooral bestuurders aanwezig en een paar Weidenaren.

Opa Benjamins voerde het hoogste woord over geween en tandengeknars in de Pulle, Heer Benengreep deed zijn beklag over de oerstaat waarin zijn buurt 's nachts teruggebracht zou worden, Pieter Jansen was blij dat er met dit plan weer ruim baan werd gegeven aan ondernemers. Ondernemers van de nacht, weliswaar, maar oma Jantje is er nu van verzekerd dat ze achter ieder bosje ongezien een portie drugs kan scoren. Een fijn VVD-verdienmodelletje, zeg maar.

Nou ja, de gemiddelde Weidenaar gelooft het allemaal wel. Of eigenlijk gelooft geen enkele Weidenaar dat zijn of haar mening ook maar iets in de melk te brokkelen heeft. Misschien hebben ze ook helemaal geen zin om met het mes dwars in de bek hun eigen lantaarn te verdedigen tegen de paal van de buurman. De Weide wenst geen nieuw Fluitenberg te zijn waar de relaties ernstig verziekt zijn na een zogenaamde inspraakronde van de bevolking.

Boze stemmen vertellen dat er inmiddels in de Weide een coöperatie op is gericht. In het kader van de participatiesamenleving trekt de boze burger de macht naar zich toe. Hoezo democratie? Een licht dat ben je zelf! De inkoopcooperatie Licht der Weide heeft als doelstelling voor zo weinig mogelijk geld ieder huis te voorzien van een privepaal compleet met zonnepaneel, want dat schijnt iets van win win te zijn. De palen worden met het oog op de Nederlandse identiteit geleverd met rood wit of blauw licht eventueel te voorzien van een oranje strik voor de broodnodige hoogtepunten.

Jaaaa, het daagt nu in het westen, het licht schijnt overal.

Palen is een feestje.

Magnooitmeergebeuren.

Dat een wethouder pal staat voor zijn mensen, staat hem te prijzen.

Dat hij dit ook doet wanneer er terechte kritiek wordt geuit op de organisatie waar hij verantwoordelijk is, en, sterker nog, beschuldigt van laakbaar gedrag, tja, dan wordt het anders.

Margien mag in dezen u nog herinneren aan de boze en niet to the point zijnde reactie van wethouder Smid op haar Thuiszorg column: http://margiendestemuitdemarge.blogspot.nl/2013/07/reactie-wethouder-smid-en-reactie.html

Wat Margien hier in deze column heeft aangegeven, is, voorzover ze weet nog steeds niet opgelost. De website is nog steeds niet duidelijk en overzichtelijk en ondanks de prachtige kwaliteitsnormen van de gemeente Hoogeveen kunnen kwetsbare zieken en ouderen, zonder dat ze het weten, iemand in huis krijgen met een strafblad. Zoiets moeten we niet willen. Natuurlijk, ex-gedetineerden verdienen een kans. Maar daarover moet dan wel met de betrokken cliënt open over worden gecommuniceerd.

Vervolgens is er kritiek door het programma Kanniewaarzijn op de uitvoering van de WMO. De wethouder springt werderom fors in de bres. Dit keer voor een vermoedelijk behoorlijk falende ambtenaar.

In plaats van dat hij iets zegt in de trant van: iedere klacht is voor ons een gratis advies, blaast hij wederom onterecht, hoog van de toren. Hij stelt in het DvhN dat alles volledig uit de duim is gezogen en dat de redactie van Kanniewaarzijn én de gemeente én de betrokken ambtenaar in een kwaad licht wil stellen.

Bij het lezen van zulke forse taal denkt Margien: heeft de wethouder geen voorlichter? Iemand die hem kan beschermen tegen dit soort uitspraken? Waar zijn ze? Als ze dit al niet kunnen tackelen, waar hebben we die afdeling dan voor?

De vraag is nu hoe het verder moet. Kunnen en willen we een betrokken wethouder laten vallen?

Door boos worden en met beschuldigende vingers te gaan wijzen naar brengers van vervelende boodschappen worden de problemen niet echt effectief opgelost.

Misschien is het een idee medewerkers die structureel geen maatwerk wensen te leveren een tijdje te laten schoffelen? Van schoffelen schijnt een wonderbare werking uit te gaan....

Of moet er qua communicatie en het leveren van maatwerk veel verbeteren?

Maatwerk kost wat, maar het levert ook veel op.

Iedere burger bij Kanniewaar zijn is er één teveel.

Ze zoeken hun heil daar niet voor de gezelligheid.

De gemeente moet beleid maken van maatwerk en het niet laten aankomen op bezwaarprocedures die mensen aanspannen nadat er geen maatwerk is geleverd.

Het verhaal van Kanniewaarzijn staat niet op zichzelf. Was het maar zo.

RegioHoogeveen wordt constant overspoeld met verhalen over misstanden in de uitvoering van de WWB. RadioHoogeveen kan wel iedere week de volle zendtijd spenderen aan WWB en WMO klachten en dan nog verbetert er niks aan de bejegening van mensen.

Een dieptrieste zaak.

Het gaat bij de WMO en Bijstand namelijk niet om het meest weerbare deel van onze samenleving.

Het gaat om zieke, vaak laag opgeleide en kwetsbare mensen. Zij verdienen alle zorg. Het ontbeert hen vaak aan lichamelijke en geestelijke weerbaarheid. Ze klimmen niet gauw in de pen en komen niet snel voor hun rechten op.

De gemeente moet juist voor hen een vangnet zijn en niet deze mensen door dat vangnet laten vallen door de wet op zijn aller stringentst toe te passen.

Menselijkheid als maatgever binnen de ruimte die de wet geeft.

Dat kan best.

En Kanniewaarzijn?

Magnooitmeergebeuren.

Sprookjes: je kunt er niet zonder

Laten we nou even niet zeggen dat we het met z'n allen niet geweten hebben.

We wisten heus wel dat we zwaar met op de pof leefden.

We gingen jaarlijks 1 tot vier keer op vakantie, namen een hypotheek zonder ook maar iets gespaard te hebben, kochten auto's op afbetaling, want ja, diepteinvestering, lieten de tuin aanleggen door een hovenier, want ja, waardeverhoging van het huis. Alles waar te voor stond hebben we gedaan maar echt tevreden waren we nooit.

We hebben uitgegeven als gekken. Gewoon, omdat het kon.

Sterker nog: het werd aan alle kanten gestimuleerd. Kocht je niet een huis dan was je een dief van je portemonnee, zo werd ons verteld door de belanghebbenden.

En het zou natuurlijk allemaal goed gaan. Niemand zou ooit ziek worden en als je ziek zou worden dan kwam alles altijd in ieder geval financieel,goed. En ontslagen zou niemand worden.

In Nederland sprookjesland.

Maar dat Nederland geen sprookjesland blijkt te zijn heeft heeelemaal niemand zien aankomen. Nou ja, een paar roependen in de woestijn, maar meer niet. Nee, de banken hielden ons arm, de overheid hield ons dom. Zo spraken ze dat af. Zo wilden zij dat, zo wilden wij dat.

Tot nu toe.

We zijn het als volk zat.

We zijn het zat dat 28% van de huurders in armoede leven.

Zat dat 400.000 kinderen in armoede leven.

Voedselbanken komen ons de oren uit.

Een overheid die van ons land een controle staat heeft gemaakt.

Een overheid die de rechtsstaat structureel aan het afbreken is.

En de regering, iedere regering is waardeloos en het hele gemeentebestuur bestaat uit een stel slapjanussen die het ook niet weten.

Alle corrupte graaiers mogen aan de hoogste boom.

Nee, we zijn boos en niet een beetje ook.

We zijn niet alleen boos maar ook nog heel erg slachtoffer. Want iedereen heeft het gedaan maar wijzelf natuurlijk niet.

Iedereen is schuldig maar wij niet.

Neeee, wij hebben het licht gezien.

Het Nederlandse volk wil een Leider, u weet wel, eentje met ballen. Hier en nu!

Eentje die als bij toverslag alle problemen weg kan toveren.

Eentje die kan zorgen dat rijk en arm, jong en oud, ziek en gezond allemaal weer fris en fruitig door het leven gaan. Alsof er niks is gebeurd.

Kortom: we hebben niks geleerd en willen weer geloven in een sprookje.

Mensen uit landen met sterke leiders kunnen ons precies vertellen hoe het is om met een sterke leider te leven. Over de rechteloosheid en willekeur, over de angst en over de corruptie.

Nee, van sterke leiders moeten we het niet hebben.

We moeten het hebben van onszelf.

Want ook al wonen wij op dit moment in een walgelijk land, we hebben nog wel een land waarin al die boze, verdrietige en wanhopige burgers uiteindelijk zelf de macht kunnen grijpen. Democratie noemen ze dat. Een ingewikkeld systeem maar beter dan dat hebben we niet. Het duurt een jaar of vier maar dan hebben we ook wat. Dan kunnen we met zijn allen een einde maken aan de dictatuur van de banken, het bevoorrechten van grote bedrijven, het graaien. Weg met fundamentele transitie, eigen krachtblabla, handjes productiever maken, verdienmodellen over de lijken van mensen heen.

De burger is aan zet.

De burger staat centraal.

Of is dat ook een sprookje?

Stad van gerechtigheid, stad van trouw

CDA-wethouder Anno Wietze Hiemstra wordt bij de raadsverkiezingen in 2014 de lijsttrekker van het CDA Hoogeveen. Een vertrouwd gezicht, maar hij zal straks wel een ander geluid moeten horen dan dat van een wethouder voor Begraafplaatsenbeleid, Financiën, Ruimtelijke ontwikkeling, Volkshuisvesting, Welstand en monumenten en Belastingen.

Hij zal mee gestalte moeten geven aan een Hoogeveen dat er na de verkiezingen beter voor gaat staan dan nu. En dan gaat het niet om het uiterlijk, dan gaat het Margien om het Hoogeveense innerlijk. Daaraan valt nog wel iets te verbeteren. Met name voor het CDA. U weet wel, de partij met de C.

In het persbericht waarin het lijsttrekkerschap van Anno Wietze wordt aangekondigd wordt vermeld dat het CDA streeft naar structurele verbetering. “Van Hoogeveen een nog betere gemeente maken om te wonen, te werken en te recreëren”.

Is dat mooi of is dat mooi?

“Van Hoogeveen een nog betere gemeente maken om te wonen, te werken en te recreëren”.

Maar, maar...... maar.... roept Margien dan.

Wat is dat nou allemaal en, is dat alles?

Natuurlijk, wonen, werken, recreëren het is allemaal erg belangrijk maar het wil nog niet zeggen waar we naar toe willen met onze stad. Een stad, die niet alleen zucht onder een hoge schuldenlast, maar door de crisis ook nog geconfronteerd wordt met veel werkloosheid en alle trieste zaken die daarmee samenhangen.

Wat voor stad wil je zijn in tijden van crisis?

Blijf je dan roepen “Werk, werk, werk!” terwijl je weet dat een deel van de Hoogeveners nooit aan het werk zal komen, niet alleen omdat er te weinig banen zijn maar ook door een persoonlijke problematiek?

Blijf je de zwakkeren achter de vodden zitten? Roepen dat ze stapjes moeten doen zonder dat iemand zich afvraagt waar naartoe?

Kan iedereen echt op eigen kracht meedoen?

Mag iedereen eigenlijk wel meedoen?

En is het wenselijk dat armen zwakken en zieken tot verdienmodel gebombardeerd worden?

Of zou je juist in tijden van crisis van iets anders uit moeten gaan?

Margien is groot fan van de profeet Jesaja. Hij is behoorlijk kritisch over de bestuurders van zijn tijd en dus tegelijk heel positief. Hij wijst , in dienst van zijn God, aan welke richting het op moet met zijn stad. Nee, over de bestuurders is hij niet mals. Lees maar eens wat er staat:

Jesaja 1

23 Je vorsten zijn schurken, ze houden het met dieven,

ze denken alleen aan geschenken en steekpenningen.

Wezen bieden ze geen bescherming,

het lot van weduwen laat hen koud.

Nou, daar konden ze het mee doen. Het ging de bestuurders om pracht en praal maar voor zaken die werkelijk belangrijk waren hadden ze geen oog in hun hoogmoedswaanzin. We schrijven zo rond 700 voor Christus.

Jesaja 5

20 Wee degenen die het kwade goed noemen

en het goede kwaad,

die het licht tot duisternis maken

en het duister tot licht,

die van zoet bitter maken

en van bitter zoet.

21 Wee degenen die wijs zijn in eigen ogen,

die naar eigen oordeel verstandig zijn.

22 Wee degenen die helden zijn in het drinken,

die dapper zijn als er wijn wordt geschonken,

23 die voor een geschenk de schuldige gelijk geven

en de rechtvaardige beroven van zijn recht.

Oeffff, denk je dan. Er is blijkbaar weinig nieuws onder de zon. Ook toen werden woorden verdraaid, waren problemen uitdagingen, was zwakte eigen kracht, was een arme een profiteur, was een fraudeur een held. Toen waren het duistere tijden. Nu zijn ze het alweer.

En wat moet je in duistere tijden?

Graaien met de graaiers?

Over lijken gaan voor je baan?

Met een soort kadaverdiscipline doen wat je gezegd wordt, wetende dat je anderen beschadigt?

Willen we dat?

Is het zo dat het tegengestelde van liefde niet haat is is, maar onverschilligheid?

Zijn mensen eigenlijk bestemd om onverschillig te zijn?

Nee, Jesaja wil bestuurders die gaan voor recht, rechtvaardigheid en gerechtigheid voor alles en iedereen. Een hele klus, maar als dat je leidraad is, moet je wel uitkomen bij de stad die Jesaja wil: Stad van gerechtigheid, stad van trouw.

Natuurlijk, Margien heeft gemakkelijk praten vanachter haar toetsenbord maar ze heeft er alle vertrouwen in dat waar een wil is, zich vanzelf een weg ontsluit.

Rechtvaardigheid daar moet je niet over lullen, je moet het doen.

Zo zuiver mogelijk afwegen hoe je de financiën van de stad wilt uitgeven en aan wat en aan wie. Het kan. Vast.

Ondertussen zit Anno Wietze er maar mooi mee. Ging het als in Jesaja 3: 6 “Wees jij onze leider en ontferm je over deze chaos” ? Margien hoopt en denkt dat het niet zo is gegaan. Toch blijft het een hele klus: werken aan een stad van trouw.

Zoiets kan alleen maar door trouw te zijn aan die stad, door naar haar te luisteren en met haar van gedachten te wisselen.

Trouw zijn aan de stad maar ook trouw zijn aan degenen die je dierbaar zijn. Zonder hen is er slechts eenzaamheid, want reken er maar op dat steden ontrouw kunnen zijn.

En natuurlijk: trouw zijn aan jezelf.

Elke morgen even recht in de spiegel kijken en je afvragen: is dit nog steeds wat ik wil?

Maar bovenal: hou de lol erin en laat je niet de lust voor het leven ontnemen door de soms ondraaglijke zwaarte van het besturen van een stad.

Kortom: maak wat van die C!

Positief kritisch wij-gevoel

Boze tongen beweren dat mensen die kritisch zijn niet positief zijn.

Niets is natuurlijk minder waar!

Mensen die kritisch zijn, staan bol van de positiviteit.

Zo lang mensen nog iets van zich laten horen is het goed.

Ze laten dan zien dat ze niet onverschillig staan ten opzichte van zaken die in de samenleving spelen. Ze voelen zich nog verbonden. Vooral met de bestuursvorm die we democratie noemen.
Met democratie hebben we het te doen.
Imperfect maar het beste wat er is.
En daarop, ondanks alles maar vertrouwen.
Maar toch....

Het doet hen pijn wanneer er in de samenleving groepen onterecht negatief worden afgeschilderd, wanneer groepen monddood en rechteloos worden gemaakt en meer en meer gedehumaniseerd.

Terwijl tegelijkertijd andere groepen meer en meer boven de wet lijken te staan, zich mogen verrijken ten koste van anderen en werkelijk bijna alles mogen doen om hun persoonlijke doelen te bereiken. Waarom? Gewoon omdat het kan.

Nee, kritische mensen blaken van het wij-gevoel.

Dit in tegenstelling tot mensen die het allemaal wel best vinden.

Die hun stem niet laten horen in barre tijden.

Zij hebben het opgegeven.

Staan niet meer voor bepaalde normen en waarden. 

Of, erger nog, durven er niet meer voor te staan.

Laten zich als schapen naar de slachtbank leiden.
Kunnen in ieder geval later zeggen: Er zijn vreselijke dingen gebeurd en ik heb mijn mond dicht gehouden. Ik had andere prioriteiten.

Leven nog slechts.... waarvoor?

Als mensen nu geen kritisch tegengeluid laten horen.

Wanneer dan wel?

Schandpaal 2.0

Amice,

Mag ik u van harte bedanken voor uw diepgravende schrijven op de provinciale website van onze prachtpartij.

Het lezen ervan heeft mij tot tranen toe geroerd. Ook mijn vrouw Jacqueline moest even haar sherry'tje verruilen voor een zakdoekje. Het gevoel van herkenning werd ons bijna teveel.

Wat ons heeft geroerd, is de manier waarop u ons Liberalen heeft neergezet in uw stuk: ”Liberalen zijn per definitie ondernemende types. Mensen die initiatief nemen, kansen pakken en graag de grens opzoeken. Doorpakkers die, als het niet ken zoals ’t mot, dan maar motten zoals het ken. Het zijn geen moraalridders, fijnslijpers, angsthazen en meelopers. Misschien zijn liberalen daardoor wel kwetsbaarder. Daar staat tegenover, dat ware liberalen gewend zijn om eigen verantwoordelijkheid te nemen.”

Wat een geweldig positief mensbeeld! Dit is precies hoe en wie we zijn. Doeners. Mensen die op tijd onderkennen waar de grenzen liggen. Mensen die nooit te beroerd zijn hun verantwoordelijkheid te nemen wanneer ze grenzen hebben overschreden. Geen huilebalken dus, niet geneigd tot alle kwaad, zoals zompige Calvinisten beweren. De losers.

Maar okay, soms gaan we te ver. Maar als mensen als wij in onze ijver te ver gaan, worden we niet alleen door de linkse pers maar zelfs door de Telegraaf en GeenStijl de grond in geboord en je kunt veel over in de grond boren zeggen, maar met recht heeft het niet veel te maken. Het lijkt wel alsof we uitkeringsgerechtigden zijn. Het is goed, normaal en terecht dat al die zompige nietsnutten bij voortduring moeten bewijzen dat ze onschuldig zijn. Dat ze over iedere 5 euro die op hun bankrekening komt, bericht moeten doen aan de Sociale Dienst. Zij dragen tenslotte niks bij aan onze samenleving. Het is goed dat zij ieder recht op privacy hebben verloren. Dan hadden ze tenslotte maar moeten werken.

Maar voor ons, Liberalen 2.0, zou er geen inquisitie moeten zijn maar recht en misschien zelfs rechtvaardigheid. Totdat de rechtsgang is voltooid hebben wij recht op privacy en heeft niemand het recht om van ons huis en van mensen die ons huis betreden foto's of wat dan ook te maken.

Dit, uiteraard in tegenstelling tot de zompigerds.

Nee, wij vragen niet om een mantel der liefde die al onze fouten bedekt. Wij vragen slechts om recht met aanziens des persoons. Een recht waarin onze fouten worden afgezet tegen onze geweldige verdiensten voor de samenleving. Wij Liberalen 2.0 vragen om een rechtvaardig recht.

Ja, wij zijn hoge bomen, wij steken ver boven het maaiveld uit. Wij weten het best: adeldom verplicht, maar gezien onze aard lukt dat niet altijd even goed. Wij zijn daar kwetsbaar in en willen dat onze handicap als zodanig ook een plek krijgt in de rechtsgang. Zoals christenen geen andere mensen kennen dan zondigende, zo kennen wij Liberalen 2.0 geen andere Liberalen dan liberalen die tegen de grenzen van het recht aan schurken of er soms zelfs overheen gaan. Erkenning zoeken we daarvoor. We willen vertrouwen in ons zelfreinigend vermogen. We willen als mensen gezien worden. Gewoon zoals dat hoort, voor ons soort mensen.

Wij Liberalen 2.0 hoeven onze hoge bomen niet zo nodig meer te wortelen in de grondwet. Een grondwet die de burgers moet beschermen tegen de overheid, heeft wat ons betreft haar tijd wel gehad. Wij staan daarboven en daarom noemen wij ons: Liberalen 2.0 Wij Liberalen 2.0 zijn trots op alles wat onze leider Opstelten inmiddels al heeft bereikt qua beperking van de rechtsgang door de zompigerds. Zij beseffen het pas als het zover is, maar het recht is inmiddels voor hen onbetaalbaar gemaakt. En zo hoort dat ook.

Recht hoort er te zijn. Maar dan wel slechts voor ons: Liberalen 2.0

En verder heer Klok, ga zo door. U heeft talent voor schrijven. Ons rest nog slechts een driewerf Bravo! Bravo! Bravo!

Sincerement,

Roger van Hier tot Gundert.

Reactie wethouder Smid en reactie Margien

De Column Thuiszorg Hoogeveen?  Even Koekelen! heeft nogal wat teweeg gebracht en dat is natuurlijk goed. Triest is dat veel hardwerkende thuishulpen het gevoel hadden dat ze persoonlijk werden aangevallen. Dit is nooit de bedoeling geweest. De column had betrekking op de manier waarop thuiszorgorganisaties de kwaliteit van hun hulpen borgen. Op dit punt zijn zeker nog verbeteringen mogelijk. 

Wethouder Klaas Smid heeft op de column gereageerd op RegioHoogeveen RegioHoogeveen En dat is prima. Gooi de zaak maar open.
Zijn reactie heb ik hieronder gekopieerd en de mijne staat daaronder.

Margien,

U spreekt soms over hulp bij het huishouden en soms over thuiszorg. Ik ga ervan uit dat u onder thuiszorg de zorg verstaat die vanuit de AWBZ geboden wordt en uitgevoerd door het Zorgkantoor. Deze zorg valt nu nog niet onder de verantwoordelijkheid van de gemeente. Lijfgebonden zorg wordt uitsluitend geleverd door hiervoor opgeleide professionals.
De gemeente is wel verantwoordelijk voor de hulp bij het huishouden. Mensen die hulp bij het huishouden toegekend krijgen, kunnen zelf kiezen uit een lijst met aanbieders die makkelijk te vinden is op de site van het Zorgloket, Hulp bij het huishouden. De gemeente Hoogeveen heeft met deze zorgleveranciers een contract afgesloten voor het leveren van hulp bij het huishouden. Zij zijn allemaal deskundig en leveren de huishoudelijke verzorging zoals deze is geïndiceerd.
In de lijst staan de prijs per aanbieder, de wachttijden en het klanttevredenheidscijfer vermeld. Het laagste cijfer is een 8,1. Elke aanbieder heeft een klachtenreglement. Gebruikers kunnen bij klachten in gesprek gaan met de hulp, de aanbieder en/of de gemeente. De medewerkers van deze aanbieders moeten beschikken over diverse competenties die betrekking hebben op het werk en op hun houding ten opzicht van de hulpvrager.
U stelt dat hulpen voortdurend wisselen van adres. Dit is niet waar. De gemeente stelt als eis dat voor minimaal 75% van de geleverde uren per cliënt de hulp bij het huishouden door één vaste persoon wordt geleverd. Als er sprake is van een indicatie voor dagelijkse zorg wordt de zorg door een vaste groep medewerkers van maximaal vier personen geleverd.

U schildert medewerkers in de thuiszorg en hulpen bij het huishouden af als mensen die geen hart voor hun werk hebben en die onbetrouwbaar zijn. Dat vind ik volstrekt onacceptabel. Uit mijn werkbezoeken blijkt altijd weer met hoe veel toewijding en inzet mensen in de zorg hun werk uitvoeren.Het zou u sieren als u deze woorden terugneemt.

Klaas Smid
Wethouder gemeente Hoogeveen 






Reactie Margien

Geachte heer Smid,

Bedankt voor uw reactie. Zoiets maak je niet vaak mee. Maar ik neem dan ook aan dat u geraakt bent door mijn column.

De column heeft slechts 1 doel: het optimaliseren van de huishoudelijke hulp.

Hulp die gegeven wordt aan kwetsbare mensen en daarom gegarandeerd goed moet zijn. Domweg omdat kwetsbare mensen de puf niet hebben om naast alle problemen die ze al hebben ook nog eens op te moeten komen voor hun rechten.

Hoe beter de zorg en hulp, hoe sneller ze opknappen.

U zegt dat mensen kunnen kiezen uit een lijst met Zorgaanbieders. Dat is zo. Het is alleen ook zo dat dit overzicht dermate goed verborgen is op de gemeentelijke website dat het een wonder mag heten dat de gemiddelde Hoogevener deze kan vinden. Margien is zeer gemiddeld en heeft dit overzicht niet kunnen vinden.

Het is ook raar en onhandig dat mensen door moeten klikken naar het kopje bijzonderheden om uiteindelijk daar het overzicht te kunnen vinden. Hier valt een wereld te winnen.

U zegt dat u professionele organisaties heeft gecontracteerd en dat is uiteraard goed. Maar de grote vraag blijft over welke competenties een huishoudelijke hulp moet beschikken.

Het punt is namelijk dat alle, maar dan ook alle door mij genoemde voorbeelden voorkomen. En dat kan alleen maar het geval zijn doordat de professionele organisaties, misschien uit nood geboren, de lat soms wel wat lager leggen.

Vroeger kregen mensen die als thuishulp werden aangesteld een opleiding, zowel qua ergonomie als qua kennis van de materialen waarmee zij moesten werken. Dit wordt niet meer gedaan en dat is te merken.

Werkelijk iedereen met twee handen aan het lijf kan als huishoudelijke hulp komen werken. Het zou niet moeten kunnen voorkomen dat mensen die zelf ziek zijn of grote problemen hebben en mensen die nog nooit zelfstandig een huishouden hebben gerund als huishoudelijke hulp gaan werken.

Natuurlijk, een groot deel van de mensen die als thuishulp werken doen voortreffelijk werk. Dat heb ik misschien niet genoeg benadrukt maar dat is zeker zo. Zij maken het verschil. En mensen zijn tevreden.

Maar hoe wordt die tevredenheid eigenlijk gemeten? Krijgen mensen een lijst waarop ze anoniem kunnen reageren? Of wordt er gebeld en moeten mensen direct even reageren? Hoe krijg je boven water waaruit de kwaliteit van de huishoudelijke hulp echt bestaat?

Wat zijn de criteria?

Ennuh.... hoe kan het in vredesnaam gebeuren dat er mensen als huishoudelijke hulp werken die geen Verklaring omtrent Gedrag hebben moeten overleggen? Het hoort niet mogelijk te zijn. Natuurlijk, met zo'n verklaring sluit je lang niet alles uit, maar iets is beter dan niets.

U stelt dat ik stel dat hulpen voortdurend wisselen van adres. Welnu, hierover heb ik het niet gehad. Volgens mij is dat ook niet zo.

Overigens schilder ik mensen die als thuishulp werken niet af als onbetrouwbare en harteloze mensen. Dat zou nooit in mij opkomen. Ze zijn onbetaalbaar en mogen van mij best wat meer verdienen. Uw suggestie is dan ook onterecht. Ik heb het over dat deel van de thuishulpen dat eigenlijk niet als thuishulp had moeten werken.

Ik heb het over het garanderen van een goede kwaliteit van thuishulp. Wordt die kwaliteit gegarandeerd dan hoort u mij niet meer. Dan hoeft de methode piep ook gelijk een stuk minder gebruikt te worden.

Het zou mooi zijn wanneer de Hoogeveense politiek hier wat steviger de vinger aan de pols ging houden. Er gaat heel veel goed, echt veel, maar het kan nog beter.

Thuiszorg Hoogeveen? Even Koekelen

Dat onze wethouder Klaas Smid woorden van toorn uitspreekt over de inzet van werklozen bij de Thuiszorg in Deventer, staat hem te prijzen.

Dat de meeste raadsleden hierover niks laten horen is weer tekenend.

Tekenend voor de immer voortdurende laksheid van ons lokale bestuur.

Thuiszorg? Men vindt het wel best.

Dat goede thuiszorg betekent dat patiënten zich beter voelen of sneller opknappen, ach, het valt allemaal niet in geld uit te drukken dus, tja....

Maar goed, het is de vraag of het in Hoogeveen zoveel beter is geregeld met de thuiszorg dan in Deventer.

Margien vindt dat de gemeenteraad ook nu weer zit te suffen dat het een lieve deugd is.

Sinds patiënten tot cliënten werden gebombardeerd is het met de thuiszorg hard achteruit gegaan.

Wist je vroeger dat mensen die bij je kwamen te poetsen een goede opleiding kregen bij Icare en haar voorlopers, nu is dat niet het geval.

Rijp en groen kan bij je komen poetsen:

• de vrouw die in scheiding ligt en geen geld meer heeft
• de vrouw die verslaafd is aan alcohol of drugs
• de puber die het even niet meer weet
• de geestelijk of lichamelijk zieke die er nog niet aan toe is om te erkennen dat hij/zij ziek is
• mensen die te werk zijn gesteld
• werkloze thuiswonende jongeren
• gestresste bijstandsmoeders
• mensen die nog nooit een wc-pot hebben schoongemaakt of een eigen huishouden hebben gerund
• mensen die moeten koekelen om uit te vinden hoe ze een raam moeten schoonmaken
• mensen die ijskoud met een agressief schoonmaakmiddel je dure afzuigkap behandelen die er na behandeling niet meer uitziet
• mensen die laminaat poetsen met Jif
• mensen die niet snappen dat je niet het hele huis hoeft te bewerken met chloor
• het meisje dat meer met haar telefoon bezig is dan met poetsen
• criminelen

Het kan allemaal in Hoogeveen.

Natuurlijk, veruit de meeste mensen werken graag bij de thuiszorg maar daar gaat het niet om. Het gaat om hun competenties. Je mag hopen dat ze daarover beschikken maar van te voren weet een cliënt nooit of er een competente hulp komt of een hulp zonder enig inzicht in zijn/haar werk.

Daarbij komt dan ook nog dat mensen in de Thuiszorg geen verklaring omtrent gedrag hoeven in te leveren.

Tja, daar zit je dan als blinde oude oma met je juwelen......

Ze verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Triest is dat de Thuiszorg werkt volgens de methode piep. Eigen kracht noemen ze dat tegenwoordig.

Er wordt een willekeurige thuishulp naar een willekeurige plek gestuurd. En vervolgens wordt er gewacht tot een klant gaat piepen.

Er wordt dus helemaal geen rekening mee gehouden dat mensen ten op zichte van een hulp in een afhankelijke positie zitten. Je wilt niet rot doen, geen verrader zijn en je voelt je toch al ziek en beroerd. Opkomen voor je rechten heeft dan geen prioriteit omdat je er de moed niet voor hebt.
Maar eigenlijk zou je er als klant van uit moeten kunnen gaan dat je een goede hulp krijgt.
Eigenlijk zou er af en toe wel eens een controleur langs mogen komen.

Officieel zou je in Hoogeveen keuze hebben uit aanbieders in de thuiszorg. Misschien is Margien blind, maar Margien kan nergens vinden wie deze aanbieders zijn. Ook valt nergens te lezen hoe tevreden de klanten zijn over die aanbieders.

Blijkbaar is het de gemeente nog steeds niet gelukt om dit middels een simpele vragenlijst te toetsen.

Hoe kun je dan als cliënt een afgewogen keuze maken? Juist, niet dus.

Hoogeveen is gewoon een soort Deventer.

Thuiszorg Deventer 

Cultuur, stilte en een bossie siepels

Er zijn van die momenten dat zelfs Margien helemaal stil valt.

Donderdagavond tijdens de raadsvergadering had Margien zo'n moment.

Of eigenlijk had Margien maar liefst twee momenten.

Het begon al direct toen Margien hoorde dat het bestuur van Scala er van af zag om 40.000 euro van de door de gemeente gegeven zak geld ten behoeve van een fatsoenlijk sociaal plan, niet te gebruiken voor de kosten van de reorganisatie. Als bij toverslag bleek Scala opeens zelf over voldoende vermogen te beschikken om die reorganisatie te betalen.

Vraag niet hoe het kan.

Helaas profiteert de gemeente Hoogeveen er niet van.

Want wezenlijk heeft Scala dus 40.000 euri van de hardwerkende Hoogevener teveel gekregen. 40.000 die we vermoedelijk nooit meer terug zullen zien ook al beweert wethouder Bargeman dat hij middels rapportages streng doch rechtvaardig de vinger aan de pols zal houden.

Dat komt dus helemaal goed.

Helaas kwam het hoe en wat verder niet meer aan de orde want door de, door de raad zelfgekozen regels, was het weer niet mogelijk om een diepgaande discussie over deze zaak aan te gaan. De discussie werd afgekapt toen het spannend werd. Tja.....

Het volgende stilval-moment kwam bij de bespreking van de startnotitie cultuurbeleid.

Eerst had onze cultuurminnende wethouder met veel bombarie aangekondigd dat het Podium gesloten moest worden. Helaas voor de wethouder bleek dat hij daarvoor binnen de raad gisteren geen enkel paar handen op elkaar kreeg. Probleem is dat het Podium dermate uniek in haar wezen, aanpak en doelgroep is dat ze in alle redelijkheid nergens anders ondergebracht kan worden. Dat was al zo toen het Podium indertijd werd opgericht en dat is nu nog veel meer zo. Gelukkig begrijpt ook de raad dat inmiddels.

Er zijn het afgelopen jaar weinig momenten geweest dat Margien het gevoel had dat de raad iets van een kritisch denkend vermogen had. Deze keer bleek dat vermogen er donderdag te zijn. Zelfs bij de PvdA en het CDA. Wonderen in barre tijden. Ze bestaan dus. Het kan!

Het lijkt erop dat de bibliotheek, u weet wel dat bedrijf dat eigenlijk alleen maar boeken hoeft uit te lenen en iets rondom literatuur moet doen maar dat zich in de praktijk bezighoudt met games, verhuur van dvd's, erfgoedactiviteiten, fablab en inburgeringscursussen, dat die bibliotheek die al die jaren nog geen cent heeft ingeleverd, nu ook eindelijk iets moet inleveren van haar riante 1,8 miljoen subsidie per jaar.

Kortom, alles kan weer. Er is hoop. Tijd voor visie en visionairs.

Want voor wie willen we in Hoogeveen een plek geven voor cultuur? Gaan we alleen maar focussen op jongeren? En ouderen dan? Zal er voor hen nog een plek zijn om op betaalbare wijze hun culturele talenten te ontwikkelen? Of houdt de culturele ontwikkeling op wanneer je 18 bent? Is er nog ergens plek voor een Mooi Wark met een Bossie siepels?

Willen we als gemeente ons geld uitgeven aan talentontwikkeling en vorming van jongeren en ouderen. Willen we de gemeente laagdrempelig in de buurthuizen laten bruisen door muziek en theatercursussen voor oud en jong of gaan we inzetten op passieve cultuurconsumptie voor de wat beter bemiddelde oudere?

Margien heeft goede hoop en mag graag dromen.

In solidariteit met het Podium roept Margien nu op tot een minuut stilte. Stilte om u voor te stellen hoe geweldig het kan zijn in Hoogeveen om na gedane arbeid alle grijsheid van je af te schudden door iets cultureels te doen. Muziek, theater, foto, film, schrijven, het maakt allemaal niet uit.

Ga nu op je stoel zitten.

Voel je voeten op de grond,

 je billen in de stoel,

 je rug,

 laat je schouders rustig hangen, 

adem in,

adem uit,

bedenk wat je het liefste doet op cultureel gebied. 

Voel hoe fijn het kan zijn, 

voel de glimlach op je gezicht. 

Alles kan.........

Bossie siepels 

Ach, hoe heerlijk is dit alles!

Nu is Margien natuurlijk niet op de hoogte van alle ins en outs van het Scala-drama maar omdat Margien gewoon spreekt als, zeg maar, een soort van gemiddelde Hoogevener, heeft Margien wel een mening over Scala en het gesmijt met geld. Geld dat door de hard werkende Hoogevener is verdiend en dat door de veel minder hard werkende Hoogevener met het grootste gemak lijkt te worden uit gegeven.

Het is natuurlijk een rare boel: Scala is een bedrijf zoals alle bedrijven maar toch ook weer niet. Nee, omdat Scala een management en bestuur heeft dat er een grote puinhoop van heeft gemaakt, krijgt het bestuur een zak geld met 600.000 hele euri's mee om voor het personeel een nette afvloeiingsregeling te betalen.

Heel fijn, voor het personeel.

Wat minder voor de hardwerkende Hoogevener want zij mogen dit allemaal betalen.

Heel raar ook, deze actie.

Heel onliberaal, heel onsociaal en gewoon heel dom.

Onliberaal omdat we vinden dat ieder bedrijf zijn/haar eigen broek dient op te houden. Zoiets noemen we marktwerking. De god van de Marktwerking die wij in naam aanbidden maar wanneer het op cultuur aankomt, heeft zelfs de VVD de schijt aan marktwerking. Hoppa.... 600.000 in een diep gat. Een blanco check.

Natuurlijk, iedere Hoogevener heeft recht op een fatsoenlijk sociaal plan maar veruit de meesten krijgen dat niet. Flexibele schil, u weet wel.....

Maar goed, werk je in de culturele sector dan heb je blijkbaar meer rechten dan de gemiddelde Hoogevener. En dat is dan weer fijn.

Iedereen is gelijk maar in de Cultuur ben je een stuk minder gelijk dan in de fabriek.

Het is niet sociaal. Wil je als gemeente de vinger in de pap hebben dan moet je ook zorgen dat je die daadwerkelijk in de pap hebt.

Je geeft dan een falend bestuur niet, omdat je er graag vanaf wilt zijn, zomaar een zak met geld mee. Doe je dat wel dan moet je ook niet gaan klagen wanneer dezelfde falende Scala bestuurders er met een deel van de poet vandoor gaan.

Vertrouwen is goed, controle is beter. Socialisten horen zoiets te weten. Sterker nog, ze weten dat ook.

Kijk maar eens naar de geluiden op RegioHoogeveen over de wondere verrichtingen van www.matchcare.nl Iedere uitkeringsgerechtigde wordt door de Sociale Dienst gecheckt op fraudegevoeligheid. Alle privacygevoelige info moet op tafel ook al heeft het niks te maken met je kansen op werk. Heb je ooit als zelfstandige gewerkt, ben je gelijk al voor 40% fraudegevoelig. En als je heel erg integer bent, is dit natuurlijk altijd fijn om te horen. Van vertrouwen, komt vertrouwen toch? Het is nog een wonder dat niet alle bijstandsgerechtigden met een oormerk met daarop hun fraudescore naar buiten gestuurd worden. Overigens is maar 10% fraudeur maar wordt iedereen wel als zodanig behandeld. Stigma, stigma, stigma....

Welnu, onze socialisten staan erbij en kijken ernaar. Mensenrechten, fatsoen... hoppa, in de bilnaad ermee..

Vertrouwen is goed, controle is beter, toch?

Onze socialisten hebben echter heel andere normen voor de culturele sector. Echt, onbegrijpelijk.

Een ongekende ongelijkheid.

Grote vraag is natuurlijk: wie is hier de verantwoordelijke?

Het antwoord weten we al: niemand!

Iedereen gaat zijn/haar handen wassen in onschuld.

De wethouder schrijft een dreigende brief aan Scala en o, o.... wat zullen ze daar bang van worden. Sidderend ligt de heer Derks 's nachts in zijn bedje. Ondertussen wel een fijne catalogus van fijne auto's erbij. Want ja, hij heeft toch een fijn autootje bij elkaar gerommeld.

Is de gemeenteraad, de immer kritische en proactieve gemeenteraad schuldig?

Nee, natuurlijk niet!

Zij zijn slechts uit gegaan van vertrouwen. Vertrouwen in de wethouder, die altijd het beste met ons voorheeft en alles altijd het beste weet, en vertrouwen in Scala.

Margien prijst de dag dat de gemeenteraad eens wakker wordt en beseft dat niets en niemand tegenwoordig meer te vertrouwen valt.

Zodra het om geld gaat, wordt het beest in de meeste mensen wakker en is het gegraai niet van de lucht.

Geef iemand 6 ton en hij gaat er met 40.000 vandoor. Zo gaat dat, tegenwoordig.

Wie dat niet weet is gewoon dom. Oerstom.

Ach, hoe heerlijk is dit alles!


RegioHoogeveen 

Beste Gerard

Beste Gerard,
optimistje tot in je kistje,

Je bent me er ook eentje. Krijg je je gelijk niet in de gemeenteraad, omdat wij gewoon altijd met meer zijn dan jij, dan probeer je je gelijk altijd te krijgen via de pers. Via dat linkse journaille. Nou gefeliciteerd hoor, popiejopie.
GroenLinks kan nog zo in de pers brullen dat wij als gemeenteraad ons werk niet goed doen, je zult nooit iets bereiken. Zoiets heet democratie. De macht van het getal. Kwantiteit in plaats van kwaliteit.  Jij, de SP, D66 en Transparant Hoogeveen kunnen met nog zulke goed onderbouwde voorstellen komen maar veel meer dan een enkele reis afvalemmer zullen ze nooit bereiken. Gewoon omdat het kan.

Punt is namelijk dat de gemeenteraad geen bedrijf is. Heb je bij een bedrijf een probleem dan ga je samen om tafel zitten, zet je alle scenario's en opties op een rij en uiteindelijk kies je al pratende en denkende voor de best mogelijke strategie. Zo overleven bedrijven.

Binnen de gemeente hoeft dat niet. De gemeente overleeft namelijk toch wel. Hebben we binnen de gemeente een probleem dan kijken alle partijen er afzonderlijk naar. Alle partijen verkondigen hun visie. Er mogen nog een paar vragen over worden gesteld tijdens de raadsvergadering maar door de tijdsdruk kan het niet tot wezenlijke discussies komen.  Nou, jammer dan. Op deze manier houden we het zakelijk en hoeven we onze tijd niet te verprutsen aan vage ideeën over mensbeeld, maatschappijbeeld, visies over arbeid, zorg, duurzaamheid, rentmeesterschap en al die andere blabla. We zijn doeners, geen denkers. Voor het denken hebben we mensen ingehuurd, ambtenaren. Mensen die uitstekend berekend zijn op hun taak.

Communicatie, beste Gerard, daar doen wij niet aan in de raad. Communicatie is, zeg maar, niet ons ding. We zitten alleen in de gemeenteraad om onze mening te uiten. Niet om naar anderen te luisteren en hun argumenten mee te laten wegen. Nee, eén keer een mening, blijft een mening. Een keer een visie, blijft een visie. En zo hoor het. Dit is de wet, de weg en de waarheid.
Dat wij daarmee volgens jou en die linkse rakkers van de Rekenkamer, niet zo effectief zijn.... tja, wat moeten we daarmee?
Kijk eens naar alles wat we in Hoogeveen hebben bereikt, wees daar blij mee.
Zonder alle miljoenen die we de afgelopen tijd in het rood zijn gekomen hadden we toch nooit een geweldige weg langs het vliegveld gehad? Nooit een pracht van een dynamische infrastructuur? Nooit spannende stippen aan de horizon?
Nee, het heeft wat gekost maar dankzij ons is Hoogeveen opgegaan in de vaart der natiën. Of niet dan?

Trouwens, democratie betekent heel simpel dat je 1 keer in de vier jaar verkiezingen hebt, dat er een college wordt gevormd en dat we aan dat college in alle vertrouwen de opdracht geven het beste te doen voor Hoogeveen. Wees eerlijk, ze doen het perfect. Ze spetteren van de competentie. Er is werkelijk geen enkele motie tegen hen geweest die het heeft gehaald en hoe zou dat nou komen? Juist. Wij staan als 1 blok achter onze wethouders. Hun wensen zijn ons een bevel. En zie, zo is het goed, zeer goed.
En waag het niet om ons af te schilderen als een stel schapen dat als een groep kadavers overal maar mee instemt. Het is onterecht, zeer onterecht en getuigt van pure minachting voor de democratie.

Beste Gerard, gooi je paarlen niet langer op de rotsige bodem. Als jij en die andere criticasters nou eens fijn gingen fietsen, wandelen, zonnepaneeltjes gingen aanleggen en filosofische boeken gingen lezen? Het is maar een idee hoor. Maar zonder jullie is de Hoogeveense samenleving een stuk beter af en het geeft ook veel rust.

Gerard, wij heffen het glas, wij doen een plas en alles blijft zoals het was.
En zie, het is goed, zeer goed.

Als een jongere weer baby wordt

Stel je hebt een zoon. Niet echt een studeerder maar een jongen die graag met de handen werkt. Een bouwvakker zoals een bouwvakker hoort te zijn.

Op zijn 16e al begonnen te werken bij de baas, naar volle tevredenheid, dat wel.

Maar nu.

Crisis alom.

Ook bij de baas.

De zoon wordt ontslagen en hij heeft net zoveel kans op een nieuwe baan als alle anderen: weinig.

Eerst volgt de WW en dan?

Gezien het feit dat zoonlief op 23 jarige leeftijd nog steeds thuis woont, komt er dan niets.

Niet een beetje niets, nee, helemaal niets.

Dat betekent dus dat de ouders opdraaien voor de vaste lasten van hun zoon: zijn ziektekosten, zijn verzekeringen, zijn auto, zijn telefoonabonnement en natuurlijk ook zijn kleding en eten. Een kostenpost van iets tussen de 300-400 euro.

Per maand he.

En dat in een periode dat uitzicht op werk erg klein is.

Kortom: een beroerde situatie, zowel voor de zoon die opeens zijn financiële zelfstandigheid volledig kwijt is en als een baby de hand weer mag ophouden bij pa en ma, als voor de ouders. Hebben zij toch al een laag inkomen dan moeten zij namelijk maar zien hoe ze deze financiële klapper gaan overleven.

De kans is groot dat hen dat op termijn niet gaat lukken.

Al helemaal niet als de werkloosheid van de zoon een langere tijd gaat duren.

Op een gegeven moment is dan alle maar dan ook alle vet van de botten.

Gevolg: betalingsachterstanden en de grootst mogelijke ellende.

Ellende die niet alleen dit gezin veel gaat kosten maar wellicht ook de samenleving.

Hoeveel kost een faillissement? Een huisuitzetting? Een schuldsaneringstraject?

Het kost de samenleving handen vol geld.

Is het niet beter om een thuiswonende jongere die al een tijdlang financieel zelfstandig is geweest iets van een basisinkomen te geven van een euro of 400? Hiermee kunnen we en voorkomen dat gezinnen volledig in de vernieling worden geholpen en voorkomen dat het ego van de jongere ernstig aangetast wordt doordat hij zijn zelfstandigheid volledig is kwijtgeraakt.

Raar dat daar indertijd niemand op is gekomen.