woensdag 11 juli 2012

De hulpverlenersmarkt


Er zijn van die momenten dat je als mens in de problemen door je ellende niet meer weet waar je het moet zoeken.
En gelukkig kun je op zulke momenten in Hoogeveen echt overal maar dan ook overal terecht. Even een korte opsomming uit de losse pols:
  • de Stichting One. Een stichting die al jaar en dag klaar staat voor allerlei mensen met allerlei problemen. http://www.stichtingone.nl/
  • Informatie en advies van SWW
  • Het Leger des Heils
  • Humanitas
  • Diaconaal Platform Hoogeveen
  • Inloopuur in de Kerkboerderij
  • het hulppunt van de SP
  • het hulppunt van de PvdA
  • vakbondscentrum FNV
Je zou zeggen: prima geregeld allemaal. En natuurlijk ben je alleen maar blij met al die mensen die vrijwillig naar een ander willen omzien.Ze bestaan gelukkig nog, mensen die niet alleen voor zichzelf leven.

Maar je kunt je ook afvragen: willen we dit zo? Je zult toch werkelijk ambtenaar bij de gemeente zijn en contact moeten onderhouden met al deze instanties. Vrijwilligersinstanties waarbij de ene vrijwilliger een stuk meer knowhow heeft dan de andere en de ene vrijwilliger zich een stuk zakelijker wil opstellen dan de ander.
Want ja, wat is nou mooier dan mensen te redden? Het geeft je leven zin. En het geeft zoveel voldoening, tenminste, als je "cliĆ«nten” doen wat jij zegt. En dankbaar zijn natuurlijk.
Zijn degenen voor wie je al je inspanningen verricht niet zo dankbaar of zelfs kritisch, dan zijn de rapen gaar en slaat de demotivatie van de goedbedoelende vrijwilliger al gauw toe en zijn de puinhopen groter dan ze in het begin waren.
Waren er geen mensen met problemen dan had een hele vrijwilligersgroep weinig anders meer te doen dan achter de geraniums te zitten.

Maar goed, je mag je als gemeente best zorgen maken over de kwaliteit van deze vrijwilligers en organisaties.
Iedereen is druk bezig.
Ieder op zijn manier.
Waar komt de kennis vandaan? Hoe worden vrijwilligers getoetst op hun functioneren? Is er overleg tussen deze groepen?
Hoe weet je als hulpzoekende waar je op deze hulpverlenersmarkt het beste terecht kunt met jouw vragen?
Hoe voorkom je dat er onder kwetsbare groepen zieltjes gewonnen worden? Of het nou gaat om zieltjes te winnen voor een politieke partij of zieltjes voor een levensbeschouwelijke richting, het maakt niet uit.
Scoren over de ruggen van zwakke en afhankelijke mensen is not done. Het is niet goed en leidt uiteindelijk ook vaak tot niks. Zodra mensen niet meer afhankelijk zijn, draaien ze vaak de reddende handen van hun hulpverleners de rug toe.
Wat geweest is, is geweest en aan ellende wordt niemand graag herinnerd, toch?

En, heel belangrijk, hoe voorkom je dat wanhopige mensen gaan shoppen?
Iedereen wil scoren tegenwoordig. Zelfs de hulpzoekende. De hulpzoekende shopt wat af. Binnen een week is heel hulpverlenend Hoogeveen bezocht, er worden meerdere trajecten ingezet en uiteindelijk blijft de hulpzoekende bij die hulpverlener die hem/haar het meest gewillige oor leent en het meeste oplevert.
Het klinkt allemaal heel erg onaardig maar niets is de mens vreemd. helemaal niets.

Wil de gemeente iets doen aan bescherming van kwetsbare mensen dan is het wenselijk dat al deze initiatieven eens in kaart worden gebracht en qua zorgvuldig werken eens tegen het licht worden gehouden.
Opdat ellende voorkomen wordt en niet iedereen vol goede bedoelingen het wiel gaat uitvinden.

zaterdag 7 juli 2012

Samenbindend Foei! vermogen


Samenbindend vermogen. Het CDA in Hoogeveen mag het er graag over hebben. Ze vult alleen de term iets anders in dan de rest van Nederland doet.
Samenbindend vermogen betekent voor CDA Hoogeveen vooral dat je als gemeente kosten voor bijvoorbeeld een herstructurering niet meer alleen financiert maar dat je hulp zoekt bij andere financiers zoals ondernemers of particulieren.
Samenbindend vermogen heeft dus alles te maken met bezuinigingen en met geld dat de gemeente tekort komt. Het gaat over wegen maar niet over mensen.
Het samenbindend vermogen lijkt niks te maken te hebben met mensen die buiten de boot vallen.
En al helemaal niet met mensen die door discriminatie de kans niet krijgen om te laten zien wat ze waard zijn.
Maar ja, discriminatie mag natuurlijk niet. Het is Foei!
En daarom hebben we in Nederland een antidiscriminatiewet opgetuigd.
We hebben zelfs anti-discriminatiebureaus.

Over de noodzaak daarvan hoeven we het niet te hebben. Dagelijks komen mensen niet aan de bak vanwege hun geloof, afkomst, politieke overtuiging of sexuele geaardheid.
Over het nut van die bureaus mogen we het wel hebben.
Denkt u dat er voor een gediscrimineerde ook maar iets wezenlijk verandert nadat er een klacht is ingediend bij een anti-discriminatiebureau? Zou je daarna die felbegeerde baan wel krijgen?
Nee.
Het indienen van een klacht bij het Anti Discriminatie bureau levert slechts op dat jouw klacht in de statistieken wordt opgenomen. En de theorie is dan dat er beter beleid komt waardoor er minder discriminatie zal zijn.
De praktijk is dat antidiscriminatiewetten papieren tijgers zijn.
Goed bedoeld, dat wel. De antidiscriminatiebureaus zijn bevolkt met aardige mensen maar het levert allemaal niks op.
Discriminatie is Foei!

7 juni werd dit ook weer helder aangetoond in de commissievergadering over het Anti Discriminatie Buro in Drenthe. De gemeente Hoogeveen besteedt daar jaarlijks maar liefst 16.000 euro aan. Er zijn 5 klachten wegens discriminatie behandeld. Een beetje supermarktmanager vindt die 5 mensen hele dure klanten. En dat zijn het ook. Volgens de welwillende mevrouw van het ADB komen er niet zoveel klachten uit Hoogeveen. Misschien wel omdat niemand weet dat het buro er is. Tja, daar worden we dan weer stil van.
De vraag naar nut van een aangifte werd niet gesteld. Soms denk je dat de politiek onder een steen leeft.
Iedere gediscrimineerde weet allang dat aangifte niks oplevert maar bij de politiek is dit besef nog niet erg doorgedrongen.
Iedere euro die we aan het Foei Buro uitgeven is, zoals het nu georganiseerd is, er een teveel. Het lost niks op en leidt tot niks.

Ondertussen sponsort het Anti Discriminatie Buro de Vrede Express. Een bus vol goede bedoelingen met een tentoonstelling over vrede en democratie en burgerschap, vooroordelen en discriminatie voor kinderen van 10 tot 14 jaar. Heel leuk allemaal. Nuttig is natuurlijk iets anders. De kinderen gaan de bus in en uit zonder wezenlijk veranderd te zijn. Maar gelukkig weten zij wel hoe je anti discriminatie in de praktijk brengt. Je gaat gewoon samen spelen en samen naar school. Dat helpt. Niet lullen maar samen aan de slag.


Overigens ben ik niet voor discriminatie. Zelfs ik ben voor verbinding maar dan wel effectief. Laat mensen dingen samen doen. Zet een kruidentuin met een bankje bij een flat en zie wat er gebeurt. Er zal worden geschoffeld en gepraat. Tuintjes verbinden als de beste. En muziek maken. Organiseer avonden voor intercultureel koken, koken en praten over je land. Hoe moeilijk kan het zijn? Een burendag met thee, koffie en veel gebak.
En bovenal: ga lekker sporten. Voetbal maakt van alle mensen broeders.
En wat dachten we van werk, werk werk?

Samenbindend vermogen is veel meer dan alleen maar geld, het is een kopje thee.
Misschien een nieuwe richting inslaan. Dan openen de wegen zich vanzelf.
Het is niet lullen maar doen.

Deze column is uitgesproken naar aanleiding van de raadsvergadering op 7 juni 2012