zaterdag 19 januari 2013

De sprakeloze burger: monddood


Margien heeft weer eens een prachtige bezuinigingspost gevonden: de Ombudscommissie.
Hoppa, opheffen die hap. Het is een volkomen onzinnige instelling.
Niet omdat een Ombudscommissie van nature onzinnig is maar omdat B&W niets wenst te doen met onwelgevallig advies van die commissie, of eigenlijk dan toch weer wel, misschien, ooit, als we geluk hebben dan dus...

Als burger is de gemeente er voor jou. Je wordt niet voor niets cliënt genoemd. Natuurlijk, regels staan centraal maar er moet altijd maatwerk geleverd worden.
Dit geldt niet alleen voor 'gewone' burgers maar met name juist voor burgers die opgevangen moeten worden in het vangnet dat gevormd wordt door de WMO en de Wet Werken naar Vermogen, ook wel de bijstand genoemd. Alle mensen die bij de gemeente aankloppen voor een van deze regelingen zijn kwetsbaar. De ene meer dan de andere, maar alle gevallen moeten met zorg behandeld worden. Vooral ook omdat arme en zieke mensen meer gevoelig zijn voor stress en daardoor veel vaker ziek raken dan rijkere mensen. Rijkere mensen kunnen op vakantie, er een paar dagen tussen uit, naar het theater of de bioscoop maar een armere heeft geen ontsnappingsmogelijkheid en blijft zo gevangen in zijn/haar eigen stress. En die stress is een tijdbom.
Armere mensen gaan dan ook een stuk vaker en eerder dood aan kanker of hartklachten.

Natuurlijk, op het Werkplein proberen ze er zo goed en zo kwaad te zijn voor de burger en vaak gaat dat goed, soms gaat dat fout. Gaat het fout dan dien je een klacht in. Vervolgens bekijken leidinggevenden die klacht en wordt de zaak al dan niet naar tevredenheid opgelost. Ben je het niet eens met de geboden oplossing dan kun je een klacht indienen bij een onafhankelijke Ombudscommissie.
Zoiets doe je niet voor de lol maar omdat er echt iets is fout is gegaan. De Ombudscommissie hoort de zaak van beide kanten aan en geeft dan haar advies. Het advies van de Ombudscommissie is dus altijd goed onderbouwd en als er iemand niet gespaard wordt is er een goede reden voor.

Nu heeft echter de commissie een uitermate kritisch geluid laten horen over het functioneren van een werknemer van het Werkplein. Oeps.... dat hadden ze niet moeten doen. Werknemers van het Werkplein hebben namelijk een bijna goddelijke status. Ze zijn, in de ogen van B&W praktisch onfeilbaar.
B&W heeft dan ook besloten niets met de uitslag van de Ombudscommissie te doen. Sterker nog: ze schoffelt de commissie volledig onderuit. Ze zegt dat ze het niet eens is met de conclusie van de Ombudscommissie dat een medewerker van Het Werkplein beroepsmatig tekort is geschoten. Zoiets zou ik ook zeggen wanneer ik mijn eigen vlees keurde. Stel je voor dat je toegeeft dat je werknemer de fout in is gegaan. Dan moet je daaraan natuurlijk wel consequenties verbinden en dat willen we niet, toch?

Het enige wat B&W dan nog wel wil met het ombudsadvies is dat er meer maatwerk zal worden gegeven en er meer gelet zal worden op de relatie jobcoach/cliënt.
Heel mooi allemaal.
Maar B&W laat de burger die terecht een klacht heeft ingediend de prut in zakken en steekt bij wijze van spreken mooi de middelvinger naar de burger op.

Het lijkt me dan ook prima dat de Ombudscommissie per direct kan worden opgeheven en de burger weer dat wordt wat de overheid zo graag ziet: sprakeloos en monddood.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten