En zie, er kwam een licht uit het oosten....

In het begin was de Weide woest en ledig. Een enkele koe liep er rond een enkel schaap blaatte. De wind ruiste door het riet en zie, het was goed.

Maar Hoogeveen rukte op in de vaart der natiën, er kwamen huizen, hofjes , doorsteekjes, fietspaden een winkelcentrum en natuurlijk licht, veel straatlantaarns want de nieuwe Weide mocht gezien worden, het was best aardig.

En toen, op een dag kwam er een wethouder uit het oosten en zie, hij zag en dacht: dit is niet goed meer. Dit kan beter. Deze wijk staat veel teveel in het licht en zoiets is niet alleen niet duurzaam maar vooral erg duur. Het licht moet uit. En daarom sturen we alle brave burgers van de Weide een folder met daarop de slogan: Mag het licht aan?

Kijk...... dat zijn dan van die momenten waarbij bij de gemiddelde burger iets van kortsluiting ontstaat. Moet het licht nou aan of uit?

En waar moet het aan?

Moet het licht aan voor de mensen voor wie het het meest onveilig is in de donkere nacht?

Nee hoor.... de doorgaande wegen worden mooi verlicht voor langsscheurende auto's want ja, automobilisten voelen zich natuurlijk erg onveilig 's nachts, in hun lekker verwarmde bolides. Of zou dat wel wat mee vallen?

Neeeee, dan oma Jantje. Die durft straks haar hond niet meer uit te laten. Ze ziet geen hand meer voor ogen laat staan dat ze de weg terug kan vinden zonder haar benen in het donker te breken.

Neeeeee het komt allemaal goed. Ook het jongerenprobleem is in de Weide met deze geweldige maatregel zo opgelost. Hoeveel beschonken jongeren zullen ooit de weg terug naar huis kunnen vinden in de lege donkerte van de woeste Weide? Inderdaad een perfect plan. Dit soort wethouders hadden we eerder moeten hebben!

Maar goed, alle inwoners van de Weide kregen de uitnodiging voor een bijeenkomst over de verlichting. Opa Benjamins was er ook. Hij had gedacht dat de gemeente een flinke zaal had afgehuurd voor de hele bevolking van de Weide maar nee hoor.... de Arena was bepaald niet afgehuurd. Blijkbaar had de wethouder de opkomst goed ingeschat. Naast opa Benjamins waren er vooral bestuurders aanwezig en een paar Weidenaren.

Opa Benjamins voerde het hoogste woord over geween en tandengeknars in de Pulle, Heer Benengreep deed zijn beklag over de oerstaat waarin zijn buurt 's nachts teruggebracht zou worden, Pieter Jansen was blij dat er met dit plan weer ruim baan werd gegeven aan ondernemers. Ondernemers van de nacht, weliswaar, maar oma Jantje is er nu van verzekerd dat ze achter ieder bosje ongezien een portie drugs kan scoren. Een fijn VVD-verdienmodelletje, zeg maar.

Nou ja, de gemiddelde Weidenaar gelooft het allemaal wel. Of eigenlijk gelooft geen enkele Weidenaar dat zijn of haar mening ook maar iets in de melk te brokkelen heeft. Misschien hebben ze ook helemaal geen zin om met het mes dwars in de bek hun eigen lantaarn te verdedigen tegen de paal van de buurman. De Weide wenst geen nieuw Fluitenberg te zijn waar de relaties ernstig verziekt zijn na een zogenaamde inspraakronde van de bevolking.

Boze stemmen vertellen dat er inmiddels in de Weide een coöperatie op is gericht. In het kader van de participatiesamenleving trekt de boze burger de macht naar zich toe. Hoezo democratie? Een licht dat ben je zelf! De inkoopcooperatie Licht der Weide heeft als doelstelling voor zo weinig mogelijk geld ieder huis te voorzien van een privepaal compleet met zonnepaneel, want dat schijnt iets van win win te zijn. De palen worden met het oog op de Nederlandse identiteit geleverd met rood wit of blauw licht eventueel te voorzien van een oranje strik voor de broodnodige hoogtepunten.

Jaaaa, het daagt nu in het westen, het licht schijnt overal.

Palen is een feestje.