Als een jongere weer baby wordt

Stel je hebt een zoon. Niet echt een studeerder maar een jongen die graag met de handen werkt. Een bouwvakker zoals een bouwvakker hoort te zijn.

Op zijn 16e al begonnen te werken bij de baas, naar volle tevredenheid, dat wel.

Maar nu.

Crisis alom.

Ook bij de baas.

De zoon wordt ontslagen en hij heeft net zoveel kans op een nieuwe baan als alle anderen: weinig.

Eerst volgt de WW en dan?

Gezien het feit dat zoonlief op 23 jarige leeftijd nog steeds thuis woont, komt er dan niets.

Niet een beetje niets, nee, helemaal niets.

Dat betekent dus dat de ouders opdraaien voor de vaste lasten van hun zoon: zijn ziektekosten, zijn verzekeringen, zijn auto, zijn telefoonabonnement en natuurlijk ook zijn kleding en eten. Een kostenpost van iets tussen de 300-400 euro.

Per maand he.

En dat in een periode dat uitzicht op werk erg klein is.

Kortom: een beroerde situatie, zowel voor de zoon die opeens zijn financiële zelfstandigheid volledig kwijt is en als een baby de hand weer mag ophouden bij pa en ma, als voor de ouders. Hebben zij toch al een laag inkomen dan moeten zij namelijk maar zien hoe ze deze financiële klapper gaan overleven.

De kans is groot dat hen dat op termijn niet gaat lukken.

Al helemaal niet als de werkloosheid van de zoon een langere tijd gaat duren.

Op een gegeven moment is dan alle maar dan ook alle vet van de botten.

Gevolg: betalingsachterstanden en de grootst mogelijke ellende.

Ellende die niet alleen dit gezin veel gaat kosten maar wellicht ook de samenleving.

Hoeveel kost een faillissement? Een huisuitzetting? Een schuldsaneringstraject?

Het kost de samenleving handen vol geld.

Is het niet beter om een thuiswonende jongere die al een tijdlang financieel zelfstandig is geweest iets van een basisinkomen te geven van een euro of 400? Hiermee kunnen we en voorkomen dat gezinnen volledig in de vernieling worden geholpen en voorkomen dat het ego van de jongere ernstig aangetast wordt doordat hij zijn zelfstandigheid volledig is kwijtgeraakt.

Raar dat daar indertijd niemand op is gekomen.