Margien heeft weer eens
een prachtige bezuinigingspost gevonden: de Ombudscommissie.
Hoppa, opheffen die
hap. Het is een volkomen onzinnige instelling.
Niet omdat een
Ombudscommissie van nature onzinnig is maar omdat B&W niets wenst
te doen met onwelgevallig advies van die commissie, of eigenlijk dan
toch weer wel, misschien, ooit, als we geluk hebben dan dus...
Als burger is de
gemeente er voor jou. Je wordt niet voor niets cliënt genoemd.
Natuurlijk, regels staan centraal maar er moet altijd maatwerk
geleverd worden.
Dit geldt niet alleen
voor 'gewone' burgers maar met name juist voor burgers die opgevangen
moeten worden in het vangnet dat gevormd wordt door de WMO en de Wet
Werken naar Vermogen, ook wel de bijstand genoemd. Alle mensen die
bij de gemeente aankloppen voor een van deze regelingen zijn
kwetsbaar. De ene meer dan de andere, maar alle gevallen moeten met
zorg behandeld worden. Vooral ook omdat arme en zieke mensen meer
gevoelig zijn voor stress en daardoor veel vaker ziek raken dan
rijkere mensen. Rijkere mensen kunnen op vakantie, er een paar dagen
tussen uit, naar het theater of de bioscoop maar een armere heeft
geen ontsnappingsmogelijkheid en blijft zo gevangen in zijn/haar
eigen stress. En die stress is een tijdbom.
Armere mensen gaan dan
ook een stuk vaker en eerder dood aan kanker of hartklachten.
Natuurlijk, op het
Werkplein proberen ze er zo goed en zo kwaad te zijn voor de burger
en vaak gaat dat goed, soms gaat dat fout. Gaat het fout dan dien je
een klacht in. Vervolgens bekijken leidinggevenden die klacht en
wordt de zaak al dan niet naar tevredenheid opgelost. Ben je het niet
eens met de geboden oplossing dan kun je een klacht indienen bij een
onafhankelijke Ombudscommissie.
Zoiets doe je niet voor
de lol maar omdat er echt iets is fout is gegaan. De Ombudscommissie
hoort de zaak van beide kanten aan en geeft dan haar advies. Het
advies van de Ombudscommissie is dus altijd goed onderbouwd en als er
iemand niet gespaard wordt is er een goede reden voor.
Nu heeft echter de
commissie een uitermate kritisch geluid laten horen over het
functioneren van een werknemer van het Werkplein. Oeps.... dat hadden
ze niet moeten doen. Werknemers van het Werkplein hebben namelijk een
bijna goddelijke status. Ze zijn, in de ogen van B&W praktisch
onfeilbaar.
B&W heeft dan ook
besloten niets met de uitslag van de Ombudscommissie te doen. Sterker
nog: ze schoffelt de commissie volledig onderuit. Ze zegt dat ze het
niet eens is met de conclusie van de Ombudscommissie dat een
medewerker van Het Werkplein beroepsmatig tekort is geschoten. Zoiets
zou ik ook zeggen wanneer ik mijn eigen vlees keurde. Stel je voor
dat je toegeeft dat je werknemer de fout in is gegaan. Dan moet je
daaraan natuurlijk wel consequenties verbinden en dat willen we niet,
toch?
Het
enige wat B&W dan nog wel wil met het ombudsadvies is dat er meer
maatwerk zal worden gegeven en er meer gelet zal worden op de relatie
jobcoach/cliënt.
Heel
mooi allemaal.
Maar
B&W laat de burger die terecht een klacht heeft ingediend de prut
in zakken en steekt bij wijze van spreken mooi de middelvinger naar
de burger op.
Het
lijkt me dan ook prima dat de Ombudscommissie per direct kan worden
opgeheven en de burger weer dat wordt wat de overheid zo graag ziet:
sprakeloos en monddood.
